Het was een bulderend gelach in mijn
loge, en na dit nog harder, eigenlijk een wedstrijd wie het hardst kon
lachen. Dat was de vriendenploeg van de prinses Margriet en Pieter.
De aanwezigen vóór mij hadden ze wel bemerkt, keken even achterom. De ploeg reageerde geenszins, bleef strak kijken om tijdens de show de lachenergie te spuien.
We bevinden ons in theater Carré op vrijdag 7 september 1973. Ik was alleen binnengegaan en kreeg een kaartje dat zoals later bleek de enige vrije plaats was in de loge van de ploeg. Zelf gaven ze mij geen krimp doch de cassier moest mij goed ingeschat hebben, ik geloof dat zoiets heden ten dage niet meer kan.
Een der getrouwen moet ik eens ernstig hebben aangekeken en of hij het gevoeld heeft, hij werd wat bedaarder. En dit mee te maken als ik voor het eerst de one-man-show live zie!
Dan wordt het november 1973. In het blad Aspect (J4, n° 46, 14 XI 1973) Rubriek Amsterdam Terloops, vertelt Toon:
De aanwezigen vóór mij hadden ze wel bemerkt, keken even achterom. De ploeg reageerde geenszins, bleef strak kijken om tijdens de show de lachenergie te spuien.
We bevinden ons in theater Carré op vrijdag 7 september 1973. Ik was alleen binnengegaan en kreeg een kaartje dat zoals later bleek de enige vrije plaats was in de loge van de ploeg. Zelf gaven ze mij geen krimp doch de cassier moest mij goed ingeschat hebben, ik geloof dat zoiets heden ten dage niet meer kan.
Een der getrouwen moet ik eens ernstig hebben aangekeken en of hij het gevoeld heeft, hij werd wat bedaarder. En dit mee te maken als ik voor het eerst de one-man-show live zie!
Dan wordt het november 1973. In het blad Aspect (J4, n° 46, 14 XI 1973) Rubriek Amsterdam Terloops, vertelt Toon:
Laatst waren Pieter en Margriet in het
theater. Na afloop van de show kwa-
men ze me vragen of ik nog even met
ze mee ging. Nee, zei ik, ik ga naar
huis. Niet aardig misschien, maar ik
wilde naar huis waar een glas rode
wijn wacht. Het liefste ben ik thuis.
Bravo, Toon, je bent sterk geweest!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten