Prière d'Alénou

In het slotgebed Prière d'Alénou wordt Jahweh gedankt anders (beter) te zijn als een privilege. Een incipit is: C'est a nous qu'il revient de ...
Het gevolg is:
de Jood blijft inassimilable;
de Jood beschouwt zich superieur en leidinggevend;
De Jood wordt een staat in een staat;
geen citoyens maar privilégés;
geen gastvolk maar verovereaars.


In Duitsland na naturalisatie zowat een 5e colonne.

Sterk dat de immigranten uit de ghetto's de reeds aanwezige Joden beconcurreerden.

Lazare

Bernard Lazare, de Joodse verdediger van Dreyfus, werd Lou Desnase genoemd, ofwel le Dénasé, omdat zijn neus van het beeld is afgeslagen. De man schreef brutalerwijs een boek waarin de vijanden van Joden zo verdeeld mogelijk moesten zijn. Te weten is dat hij zelf spreekt over "ras"! De Joodse religie is ethisch en metafysisch, een Wet regelend het gehele leven. Daar mede zijn alle Joden gelijkgeschakeld.

Boeknorm

Volgens een uitgever moet de kwaliteit van een manuscript voldoen aan:

een algemeen belang;
een intelligentie;
een ampleur (wijdheid);
een style en
'n ZIJN (i.t.t. 'n weten).

Gravenmassa

Marguerite Duras had een droom in de oorlog, Duitsland te komen zien als één groot zerkenveld, ook de goeden, gelijk God bij de zondvloed (déluge).

Hindoueten

Hindou eet geen ei, knoflook en ui.

Doodweten

Anton Tschekhov (Franse spelling) verzuchtte in een cri op 2-7-1904 "Ich sterbe" en hij was dood. Te Badenweiler. Hij was arts als ook TBC-lijder. Beschreven door Nathalie Sarraute.

Drie-stippeljes

Nathalie Sarraute die toch goed kan schrijven verricht ook de drie-stippeltjes techniek à la Céline.

Kutwerk

In Didier Blonay's (*1949) boek Le roi des femmes (1980) wordt op p 144 geschreven over een dichtgenaaide kut. We bevinden ons in Afrika. Daar is de praktijk bij vrouwen excisées (besneden) en cousues (dicht)

Salomé II

Was Salomé II (~15 - 79) 13 jaar als danseres? Zij danste voor haar oom Herodius Antipas (+39). Wat een inteeltfamilie! Johannes le Précurseur werd onthoofd in 28.

Belle(s)

Belle de Jour (Ned: Dagschone) is een film uit 1967 door L. Bunuel (1900-1983) waarin een gehuwde vrouw uit verveling middagjes gaat werken in een bordeel. Ze maakt van alles mee, ook s/m!

Een soortgelijke titel Les belles de nuit uit 1952 is van de beroemde René Clair. De beelden doen nu wel stijfjes aan.