Van oudsher werd de invaliditeit bespot, hinkende mensen werden in het christendom veracht en gekoppeld aan de kreupele Lucifer die na de val uit de hemel ongelukkig op zijn poten terechtkwam.
De tent met zo een invalide vrouw voorzien van boltieten, kromme rug en wat nog meer was een bezienswaardigheid. Misschien zat ze achter een holle glaswand. Maar het gaat 'm om de natuurlijke nieuwsgierigheid van de mens het andere te zien waardoor hij juist zich beter voelt. Dit kan nu helemaal niet meer.
Mijn moederszijde grootmoeder hield van spotten. Mijn moeder echter weigerde resoluut dit aangezien zij hier wat bijgelovig was. Ik zelf kan het niet laten mensen te ridiculiseren die een spraakgebrek hebben want het gekke is dat die zich juist tonen en laten horen met een bord voor den kop.
Lees ook:
