Leerdicht: JOSÉ, ach ja, dat knappe Wyf die komt de ware Liefde toe! 31 december 1974

JOSÉ, ach ja, dat knappe wyf

uit d’voorstad Amsterdam,

met woning, kind en buiten kyf

lief met menig man

bedrijft om dàt te krijgen

wat ze in haar dromen wenst;

of is ’t niet waar, dat ‘t hijgen

van D’een naar D’ander grenst

aan een vorm van zelfbedrog?

Ik bedoel, je buik wordt wel

geroerd (en goed!), maar toch

komt je hart niet in de knel

als je zo een struis, je Bol

verliest door niet te kijken

voor je uit; een liefdevol

devies "Trou moet blijken"

van Haarlems Rederijkerskamer

in d’achttiende eeuw

zou jou een les van duurzamer

strekking zijn dan die ene geeuw

na een liefde van één nacht.

Bedenk dat die heren neuken

wel met volle penispracht,

doch dat die standaard-spreuken

in ’t rollenspel om het bed

NOOIT wez’nlijk bij gaan dragen

tot verheffing van je geest, het

bouwen aan jezelf, je "god"

van mens- en vrouwzijn voor

het sterken van je wil

in deze groep van wezens

door naïveteit zo vrees’lijk kil.

Na 'n vlucht van zeven jaren

van d’raf en weer d’rop

zou je krachten kunnen sparen

voor net zoveel getob,

gedenk en overwegen,

nou ja, begrijp me goed:

het serieuze streven

in 't hart van je gemoed

naar waarheid zonder schijn;

en de vriend die dàt bijou

waardeert in JOSÉ'r poppedein

DIE KOMT DE WARE LIEFDE TOE!

Josz-Vosz

Amsterdam, 31 december 1974

José (zij schreef zelve met één e) wist van mijn bedenken mannen uit de VoomVoom te halen en er een nacht of meerdere dagen bij haar thuis mee door te brengen. Als, hetgeen meer geschied dan ik weet, zij later van de minnaar een ticket uit het buitenland krijgt opgestuurd bedacht zij zich geen moment na haar zoontje bij de oma te hebben gedumpt en reisde af.  Als je nu zulke vrouwen hebt kan je geen zinnig woord meer uitbrengen doch is dit zeer zeker niet gepast als ook ik van haar liefde heb genoten. Ik kan dus niet de preek afsteken en zelf zondig te zijn!

Woensdag 25 december om 10 uur 's avonds belt zij mij met de mededeling dit jaar (1974) wel even veel mannen (inclusief mij dus) te hebben gehad dan in alle zeven jaar ervoor!'' Daarom schreef ik dit leerdicht doch zal niet verwacht hebben op nieuwjaarsnacht in druk gezelschap te haren huize dit ter sprake te brengen!

Het wordt nog mooier: op 18 januari,  haar 31e verjaardag, feliciteer ik haar waarop zij mij vraagt een schijnhuwelijk aan te willen gaan met een Roemeense die een vriendinnetje is van een vertegenwoordiger in haar bedrijf. Welnu, dat zinde mij in het geheel niet. Ze vervolgt: "Die vrouw kan geen kant op"! Alleen heb ik aan zo een kant niets, dus ik weiger.

Op 11 januari reeds heb ik dit leerdicht al gestuurd naar de redactie van het blad INFO van de NVSH, afdeling Amsterdam, aan de Blauwburgwal. Deze jongens namen genoegen met een gebundelde stencil terwijl Sextant van de NVSH te Den Haag gezet was. Enige tijd gaat voorbij waar ik in de nieuwste aflevering van INFO mijn leerdicht geplaatst zie voorzien van een tekening ener rondborstige wulpse meid. Ja, als het zo wil opvatten dan doe je dit maar, ik weet dat erotiek verder en hoger gaat dan twee tieten alleen!

Ik bezit geen copie meer maar ik zie de tekening nog voor ogen.

Jitsker Mulder Acceptatie voor hoofse Liefde

Een Friezin naar bleek, zeilen. Free-lance journalist in 1974 bij de NCRV waarvan ik haar mooie stem leerde kennen. Ik heb daarvan nog een bandopname. En bij ons pils bij Eylders haar mooie neus, bewegelijk lichaam, lang en blond, emotioneel spraken maar rationeel denken. Alert in reactie.
De taalbeheersing zit wel in haar bloed, ik heb haar in onze correspondentie gecomplimenteerd. Het antwoord is wederzijds en meermaals zal zij mij huldigen om de vindingrijke taal. Als ik die nu lees vind ik ze maar opgeschroefd... Daar komt bij dat ik het leuk vind lange brieven te schrijven - hetgeen ze kennelijk heeft gewaardeerd.

Jitske is wel zo een provinciale naam die je niet vaak in Amsterdam tegenkomt. Als notitie heb ik Willie-An, kan zijn dat dit haar echte naam is en Jitske haar pseudoniem?

Echter de afspraak is geweest de eerste week van augustus maar ik moest nog wachten tot november. Mevrouw heeft het druk! Als ze 30 oktober de vacantie naar Brussel al heeft gepland kan ze begin november met mij afspreken. Uit mijn brief van 14 november reconstrueer ik nauwkeurig dat we op vrijdag de 1e november hebben afgesproken bij Eylders. Uitzonderlijk dat ik hiervan geen aantekening heb gemaakt! Dat ligt niet aan haar maar aan deze dag dat ik eerder iets geheel nieuws heb meegemaakt.

Tiroler schilder - Geboorte van Christus

In het najaar, toen ik meer uitzendingen op de NCRV heb gehoord, schreef ik dat haar stem vreesaanjagend is. "Dat blijft als ik met volwassenen praat", repliceert zij, "want wat zijn het anders dan kinderen?"

Van protestanten huize geboortig deed ze niet veel meer aan het calvinisme. Echter smaak voor Bijbelse ansichten had ze wel. De Bijbel is allicht hun formidabele basiskennis voor het leven. Bewonderenswaardig dat ze tegen mij zo vriendelijk is geweest daar ik mij toch afkerig opstelde tegen het geloof. Maar wie zegt dat ze bij de confessionele omroepen allen zo vroom zijn?

Mijn laatste brief was op 6 januari 1975, toen staakte de briefwisseling die een glans heeft van hoofse liefde. In de nasleep van die Grosse Freiheit was ze nog een zeldzaam voorbeeld van reinheid, zeker in de stad Amsterdam, dat ik in december nota bene mijn erotisch gedicht zal laten publiceren. Van het komend Jaar van de Vrouw moest ze echt niets hebben! Als minnezanger tegenover Jitske heb ik mij altijd eerbiedwaardig opgesteld. Ze heeft dit verdiend!