maandag 31 mei 2021

De rusteloze scooterrijder Ruben van Wezel

Nadat de zoon Dick van Norden gehuwd was en zijn zolderkamertje heeft verlaten kwam een week later op 1 september 1957 de nieuwe huurder Ruben van Wezel, geboren 1932. Een duidelijk Joodse jongeman, geboren in 1932, met een nasale uitspraak. Ik heb hem één maal gesproken.Vrij lang, ik schat 1.75m. Van een beroep is niets bekend, wellicht had hij een uitkering of eigen gelden.

Hij was in onze straat zeven jaar een opvallende verschijning al is het maar dat hier nooit Joodse mensen gewoond hebben. Daarenboven bezat hij een scooter hetgeen in die tijd al een hele rijkdom! Hij parkeerde deze opvallend aan het (toenmalige) pleintje midden op straat. Maar eens was de scooter bij een onderhoudsbedrijf waarna hij een fiets kocht en daar maar een paar dagen op heeft gereden. Eenmaal gerepareerd liet hij de fiets tot verbijstering van de buren maandenlang verroesten. Totdat een buurjongen de fiets zogenaamd ging poetsen en hem daarop meer naar huis nam.

Zij vader was apotheker in het Israëlisch ziekenhuis en woonachtig aan de Maasstraat. Hij werd in december 1943 weggehaald en vervoerd naar Westerbork, van daar naar Bergen Belsen en overleed in februari 1945.

Zijn moeder, zonder beroep, oorspronkelijk uit Zuid, heeft talloze adressen gehad. Ze bezat een Nederlands paspoort. Het ziet er niet uit dat ze vermogend is alhoewel ze haar zoon wel bezocht per taxi met draaiende motor en tikkende meter. Zoiets valt de buren wel op!

Hij woonde altijd alleen. Maar later in de Bijlmer een jaar met een medebewoner. Opeens kreeg hij een vriendinnetje maar niet voor lang; we zagen haar eens snikkend voorbij lopen en nimmer wederkeren.

Ook de verblijfslocaties van Ruben zijn talloos, wellicht heeft hij zijn onrustige geest van de moeder geërfd. Hij emigreerde in 1976 naar de VS waarna zijn spoor verdwijnt.


vrijdag 28 mei 2021

Fritse croquetten van De Ruijter eetsalon

De snackbar vanaf 1950 was gelegen aan de Spuistraat 299 te Amsterdam, weliswaar een nummer tekort maar dat is om nog wat te verwachten. Dit is jaren gebleken, de croquetten, daar kwam je voor terug! Bedrijven in de buurt bestelden dozen vol door 'n jarige onder hen. En ik? Ik kwam er geregeld, minder dan bij Van Dobben, Al Brown of de Gerard Dou 44 maar toch. Het was vooraf bezoek aan De Zwart handig in de maag een heerlijk bedje te hebben waardoor het koele pils ook beter viel.

De winkel was netjes, barkrukken kan ik me niet herinneren, wel tafeltjes en stoelen. Dit is iets meer restaurant-idee en het lijkt of de klant gestimuleerd wordt langer te blijven.

Maar de bedienstertjers in fleurige japon waren er ook naar. Jonge volwassen vrouwen met aantrekkelijk uiterlijk, met een en al ervaren omgang met de klant. Ze durfden initiatief te nemen en lieten vaak hun stem horen. De consumptie brachten ze zelfs aan tafel.

Voor een broodje croquet moesten ze zelf in een zijkamertje de frituurpan bedienen en ondertussen verder werken. Nooit gemerkt dat iets mis gegaan is want je moet immers bij olie de tijd scherp in de gaten houden. De meiden waren dus gewiekst. Dan zijn ze dit met de kassa evenzeer!

Toch verhaalde er eens een meid dat bij een aardig groot gezelschap met bestelling na bestelling wel eens een broodje doorgeglipt kan zijn. Dat zal niemand haar kwalijk nemen als de zaak maar doorgaat.

Ze waren vlot en wel bespraakt. Best mogelijk dat ze iedereen aankonden want na drank is een broodje zalig. En kan iemand weleens vervelend worden. Maar daarvan heb ik nooit iets gemerkt.

Eens was Frits zelf in de zaak en sprak met een paar klanten. Hij verhaalde nadrukkelijk dat een zekere Club van 100 (niet gevonden in Google anders dan Vrienden van de KNAB) uitsluitend alleen en alleen bedoeld is niet voor sporters an sich maar voor diegenen die voor de sport veel hebben betekend wat niet uitsluit dat ze ook sporter als Frits geweest hebben kunnen zijn, doch dit terzijde. Hij sprak op een rustige en zelfverzekerde toon. Ook ik luisterde met belangstelling. Doch van deze illustere club heb ik nooit iets gehoord. Toch een zekere ijdelheid ook na de actieve sporttijd nog van betekenis te mogen zijn!

 

Frits de Ruijter

 

Frits is geboren in 1917 en was woonachtig op goedkope huurwoningen in de stad. Zijn werkkringen zijn niet echt mooi en dat komt dat hij nooit iets geleerd heeft van leerschool of ervaring. Je had gymnastiekleraar kunnen verwachten. Geen rijk man dus hoewel hij in later jaren naar Diemen verhuisd is. Ik geloof zelfs dat de zaak niet eens van hem was maar dat Frits eerder pachter of bedrijfsleider is! De winkel voerde dan wel zijn naam en dat is allicht een publiekstrekker. Frits is dus niet rijk geworden.

Hij is veertig jaar gehuwd geweest met een Duitse en kreeg in de bezettingstijd twee dochters. Door deze echtverbintenis werd zij Nederlandse. Hij woonde aanvankelijk op de plaats van zijn latere zaak. Als laatste huwde hij een 30-jarige griet. Daar kan je mooi oud mee worden! Op alle foto's bezit hij een charmant uiterlijk en ook herinner ik me zijn mooie stem. Hij is in 2012 op z'n 94e gestorven waarbij publiciteit.


 














woensdag 12 mei 2021

Veredelde rotzooi

Nee, ik heb nooit van hem gehouden, de rotzooikweker, d.w.z. hij ziet vuil, maakt het vuiler waarop het kunst zou zijn geworden. Vandaag 100 jaar maar zonder herdenking mijnerzijds.

Ik toeter door de buis: "Viezerik!"

Er lag een stapel vuil opgehoopt, hij komt naderbij en verlegt een stukje; geniaal ook nog?

Die tent en hond kan ik mij nog herinneren. Het nut zie ik er niet van in.

Ik heb een idee: Graaf zjjn 35-jarig skelet op en stel dit ten toon!

vrijdag 7 mei 2021

Waarom ik volledig achter onze poster blijf staan (Baudet)

"De les die ík trek is dat we onze vrijheden moeten beschermen en verdedigen. De vrijheden van alle burgers, jong en oud, arm en rijk. Ongeacht de druk van de overheid en de media. Ongeacht de meehuilers en meelopers. Net als toen, zijn we ook nu een gevaarlijke grens overschreden. Net als toen, zitten overal angsthazen en opportunisten. Nooit meer bezetting, nooit meer onderdrukking! Ik zeg het met volle overtuiging. Maar ook: nooit meer lockdown! Nooit meer politie met knuppels die demonstranten in elkaar rost. Nooit meer avondklok! Vrijheid!"

Aldus Baudet in: 

Waarom ik volledig achter onze poster blijf staan

7-7-2021

woensdag 5 mei 2021

Napoleon 200 jaar dood

De macht van Napoleon Bonaparte was onvoorstelbaar groot.
 
Hij kon genadeloos ter dood brengen de laatste telg van een voornaam geslacht. 
In elke veroverde stad drie doodvonnissen + pamfletten om de burgers de schrik aan te jagen.
Hij kroonde, in plaats door de paus, zichzelf tot keizer.
Afpersing van gelden, goederen en kostbaarheden waar hij ook een gebied veroverde.
De jonge vrouwen liepen naar hem toe in begeleiding van hun moeder omdat hij een goddelijke status genoot (proposer la botte).
Hij had de macht van de rooms-katholieke kerk vernietigd.
De bejaarde nuntius een ware hartaanval bezorgd. (Krijgen we een 2e avondlandse schisma?)
Wel vroeg in de morgen verplichte H. Mis maar ze aten warme broodjes.
Overal verplichte conscriptie voor jonge mannen. 
De macht van de adel verpletteren.
Familieclan (nog sterker dan oligarchie).

Een allergrootst voordeel: Moderne tijd met nieuwe wetten o.g.v. de CIC (Cambacérès).