Wij leven nog midden in het postmodernisme
ondanks tegenwerpingen van kritische figuren van christelijken huize.
Filosofie is een onderbelicht kamertje en wat erover geschreven wordt is
veelal overschrijven. Dat mag heus wel eens want niet ieder heeft de
tijd te herschrijven laat staan datgene wat goed is. Er is wel eens een
knappe bijdrage geleverd over een filosofisch onderwerp.
Als je de geanalyseerde punten van het postmodernisme nagaat kan je toch veel daar tegenover stellen de puntsgewijze kennis die je hebt van het Nationaal-Socialisme: het is een complete tegenstelling zodat ik geneigd ben te veronderstellen in logische formule:
PM=-NS
Niet commutatief!
Als ik een punt uitlicht dan is dit is het schoolonderwijs voor iedereen. Niet een enkel kind wordt uitgezonderd of wordt weerhouden scholing te krijgen. Fundamenteel is het postmodernistische dogma dat alle mensen gelijk zijn waardoor er de kritiek is van christelijken huize is dat het postmodernisme eigenlijk geheime Verlichtingsfilosofie voorstelt. Maar dat hoeft toch niet, elke filosofische stroming heeft nu eenmaal zijn voorgangers! En elementen mogen worden overgenomen zij het in andere context.
Dan ook alle schoolkinderen van alle soorten, kwaliteiten en rassen in een klas en liefst nog de lammen en krankzinnigen erbij zodat die ook mogen profiteren van de kinder- en volwassenenwereld.
Ik herinner mij gelezen te hebben dat kardinaal Ratzinger in vroeger jaren een debat voerde met Habermas. Deze laatste zou gezwegen hebben en zelfs geglimlacht zodat de kritiek stelt dat Habermas het verloor...
Welnu, dit geloof ik niet. Wie een metafysisch denkbeeld tegenover zich krijgt als dat van de kardinaal kan nu eenmaal niet veel beginnen met een gesprek. Wat blijft er immers over? Dan is de glimlach op zijn plaats.
Ik zeg niet dat Hamermas nu gelijk heeft.
Maar ik kan mij niet herinneren of de postmodernistische stromingen zijn verdroogd of uitgestorven of overwoekerd. Het zou de schitterende kans zijn voor het Christendom voor een revival.
Alleen dat kan het niet meer. Wat ik zo lees van het Nexus Instituut is een internationaal allegaartje maar een duidelijke richting die wordt ingeslagen is er niet.
Wat schieten we daar nu mee op?
Dan leven we dus nog midden in een postmodernistische maatschappij en dat duurt wel lang, zeg! Stel je het modernisme op 100 jaar, weet je het postmodernisme 50 jaar dan is er zelfs nog niet eens een opvolger!
Europeïsme zie ik nog niet gebeuren. De kans om een nieuwe richting in te slaan en een nieuw denken te ontwikkelen dat de ongerechtigheid van het postmodernisme wegslaat is er wel. Hoe dit te realiseren?
Grote denkers moeten opstaan maar hopenlijk worden ze niet door de wurgwetten van de "democratie" om zeep gebracht.
Bij geleidelijke invoering van de nieuwe waarden kunnen de vreselijkste mensen van vroeger worden tezijde gezet als ze al niet uitgestorven zijn.
__________________
Als je de geanalyseerde punten van het postmodernisme nagaat kan je toch veel daar tegenover stellen de puntsgewijze kennis die je hebt van het Nationaal-Socialisme: het is een complete tegenstelling zodat ik geneigd ben te veronderstellen in logische formule:
Niet commutatief!
Als ik een punt uitlicht dan is dit is het schoolonderwijs voor iedereen. Niet een enkel kind wordt uitgezonderd of wordt weerhouden scholing te krijgen. Fundamenteel is het postmodernistische dogma dat alle mensen gelijk zijn waardoor er de kritiek is van christelijken huize is dat het postmodernisme eigenlijk geheime Verlichtingsfilosofie voorstelt. Maar dat hoeft toch niet, elke filosofische stroming heeft nu eenmaal zijn voorgangers! En elementen mogen worden overgenomen zij het in andere context.
Dan ook alle schoolkinderen van alle soorten, kwaliteiten en rassen in een klas en liefst nog de lammen en krankzinnigen erbij zodat die ook mogen profiteren van de kinder- en volwassenenwereld.
Ik herinner mij gelezen te hebben dat kardinaal Ratzinger in vroeger jaren een debat voerde met Habermas. Deze laatste zou gezwegen hebben en zelfs geglimlacht zodat de kritiek stelt dat Habermas het verloor...
Welnu, dit geloof ik niet. Wie een metafysisch denkbeeld tegenover zich krijgt als dat van de kardinaal kan nu eenmaal niet veel beginnen met een gesprek. Wat blijft er immers over? Dan is de glimlach op zijn plaats.
Ik zeg niet dat Hamermas nu gelijk heeft.
Maar ik kan mij niet herinneren of de postmodernistische stromingen zijn verdroogd of uitgestorven of overwoekerd. Het zou de schitterende kans zijn voor het Christendom voor een revival.
Alleen dat kan het niet meer. Wat ik zo lees van het Nexus Instituut is een internationaal allegaartje maar een duidelijke richting die wordt ingeslagen is er niet.
Wat schieten we daar nu mee op?
Dan leven we dus nog midden in een postmodernistische maatschappij en dat duurt wel lang, zeg! Stel je het modernisme op 100 jaar, weet je het postmodernisme 50 jaar dan is er zelfs nog niet eens een opvolger!
Europeïsme zie ik nog niet gebeuren. De kans om een nieuwe richting in te slaan en een nieuw denken te ontwikkelen dat de ongerechtigheid van het postmodernisme wegslaat is er wel. Hoe dit te realiseren?
Grote denkers moeten opstaan maar hopenlijk worden ze niet door de wurgwetten van de "democratie" om zeep gebracht.
Bij geleidelijke invoering van de nieuwe waarden kunnen de vreselijkste mensen van vroeger worden tezijde gezet als ze al niet uitgestorven zijn.
__________________
Geen opmerkingen:
Een reactie posten