Hij woonde en hield praktijk aan het Sarphatipark. Daar wandelde ik als peuter al met mijn moeder en bekeek de zwanen. In de kelder hingen altijd dezelfde tekeningen van twee bejaarde dametjes.
Zijn praktijkruimte was met uitzicht op de tuin; in de kast oude Duitse studieboeken. Nu is alles Engels wat de klok slaat.
 |
| Sarphatipark 29 Amsterdam |
Zijn gespreksvoering was allerhartelijkst. Hij had ook een sympathieke kop en een beschaafde stem.
Maar ik moest weg in 1971 omdat ik te ver woonde.
Evenwel de beste herinnering is het intense begrip dat hij toonde bij het bezoek aan mijn moeder. Zij was immer heel content haar verhaal te mogen doen. Levy nam er alle tijd en rust voor en was zowat zielzorger. Hij vond mijn moeder maar een dappere vrouw. De arts die zichzelf overstijge...
Moeder overleed in 1986.
Maatschappelijk was Levy actief. Ik hoorde hem eens in een lezing over de gebrekkige gezondheidstoestand veler bewoners in nauwe smalle straatjes.
Fitness, zo het tegenwoordig heet, verrichtte hij door een zwembad in het voormalige AMVJ of Zuiderbad, zo verschrikkelijk vroeg! Dat kost me wel een inspanning voor het hart, zeg.
Levy was links qua politiek en dat was de Pijp ook.
Ook hoorde ik Levy eens op de radio een paar zijner haiku-gedichten voordragen. Ik weet niet of dit genre nog actief is. Zelf houd ik meer van balladen in klassiek rijmschema. Maar die ik gemaakt heb zijn eerder scherts.
Ten slotte:
Ook een fijne herinnering heb ik aan de mooie meid die zijn assistente was. Ze had procuratie zelf recepten uit te schrijven en voorzag die van een vlotte handtekening. Misschien kan ik haar nog een aanzoek doen.
Vol en ernst gelaat
is hij stil en toch gespannen
dan het fijne woord
Necrologie NRC.nl 23-12-1994
Geni Levy
Jos Heitmann
E-mail:
5-8-2020 links toegevoegd
