maandag 25 november 2013

Veldslagen als Feestdag

Polinco Hyves 30 mei 2009, 02:18
Polinco 3-5-2003 
 
 
Veldslagen zijn er altijd geweest maar worden niet altijd gevierd.

Vanaf de Romeinen tot de WOII.
Jaartalletjes moeten wij leren op school met tranen in de ogen. Wat zegt ons dat gedoe nu nog?
Patriottisme speelt een voorname rol, anders herdenkt men niet.
Men viert de overwinning, de zege en niet als in de miserabele democratie de eer voor de doden, dat is degeneratief. Goed is wel de helden te prijzen en de heldhaftig gevallenen.

De slag in het Teutoburgerwoud (beter Kalkriese bij Osnabrück) in 9 AC is zoveel jaren nadien in de 19e eeuw herdacht. Het Hermannsdenkmal is een pompeuze poging tot Duitse Eenheid.

De slag te Roncevalles zou Roelant de vijand hebben weerhouden Europa in te stromen. Voltaire ontkent het bestaan van deze slag: het zou een falsificatie zijn de Europese eenheid onder Charlemagne een symbool te verstrekken. En wie kan bewijzen dat die Slag werkelijk heeft plaatsgevonden?

De Guldensporenslag van 11 juli 1302 is nog Vlaams feest. Vlaanderens overwinning op het Franse ridderleger is sindsdien een begrip gebleven.

De slag bij Nieuwpoort kent iedere Hollander zonder te weten wat de verwikkelingen zijn geweest. Daarom zeg ik niets voor het jaartal 1600.

De slag bij Leuthen 1757 was voor Frederik de Grote de consolidatie van het Pruisisch koninkrijk. Deze slag in de Zevenjarige Oorlog was verplichte onderwijsstof zij het dat de scholieren niet veel meer leerde dan wat rekenen, taal en de gehele tijd psalmen zaten te oefenen. Een uitleg over de militaire strategie laat nog je adem inhouden en menig Duitser heeft er kennis van.

Waterloo 18 juni 1815 is geschilderd in grootformaat. Direct of indirect betekent de slag een bevrijding van Europa van de Franse dictatuur.

De slag bij Leuven 12 augustus 1831 was een feest voor de Hollanders. De Tiendaagse Veldtocht immers is bepaald een hoogstandje van hen geweest.

Een goede slag was die van Sedan 1870 in de F/D oorlog 1870/1. De overwinning werd uitbundig gevierd toen de Duitse troepen in het Rheinland terugmarcheerden en nadien was 2 september de feestdag van het Duitse Rijk. Alles was vrij en overal werden exposities gegeven met explicatie van de strijd. Men genoot met volle teugen. Sebastian Haffner heeft deze Sedanstag beschreven alsof je er bij bent.

Moeten we Verdun vieren? Ik kan mij niet herinneren dit ooit gelezen te hebben.

De WOII met de Decision-day 6-6-1944, waarmee alle Duitse overwinningen zijn weggevaagd. Terrorist Volkert nam deze datum niet voor niets en wilde zich met zijn daad inbedden in een historische traditie.

Wat hierna heeft plaatsgevonden is nauwelijks nog feest geweest. De koloniale oorlogen van Frankrijk, Nederland en Portugal, alle zijn zij als een kaars uitgedoofd en deed men er het zwijgen aan toe. Slechts een zot gaat er dieper op in, men wil het niet meer weten. Allochtonen krijgen geen les hierin of stomme verhaaltjes om mee naar bed te nemen.
Westelijk Nieuw Guinea moest behouden blijven. Robert Kennedy beval Luns echter tot afstand teneinde het loerend communisme geen kans te geven. Hoeveel Hollandse jongens daar voor de lol gesneuveld zijn is nooit bekendgemaakt maar een veteraan heeft mij wel een verbijsterend getal genoemd. Van veldslag is geen sprake, slechts vuurcontact.
Falkland was voor de Engelsen een succes. De betrekkingen met Argentinië zijn wel twintig jaar koel gebleven.
VN-missies altijd sloom door gebrek aan politieke leiding. Men verzeilt in een wespennest en houdt er een wonde aan over.

Irak zal best een feestdagje voor de Amerikanen kunnen worden als symbool van de overwinning op de dictatuur. Verkiezingen geven t.z.t. de dictatuur van de meerderheid; men wordt dan gelukkig en waant zich vrij.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten