IJSSALON als hemelse vreugde op aard'

Polinco Hyves 6 juni 2009, 00:49

Polinco 17-10-2001 

 

 

IJSSALON als hemelse vreugde op aard'

Ja, heerlijk, het ijsje was voor ons kinderen een paradijselijke zo niet hemelse vreugde... en wij waren gelukkig als nooit tevoren.
Wat een herinneringen!

Jamin (Anno 1870) was voor ons kinderen een absoluut begrip. Niet slechts de winkel, evenzeer de ijscokarren die meestal 's avonds door de straten kuierden en een ongelofelijke toeloop veroorzaakten.
Doemde in de vijftiger op als gevolg van de emigratiefaciliteit in de toenmalige EEG; familiebedrijfjes met harmonisch Italiaanse namen prijkten de gevel van een meestal schamel interieur.
Men zei wel dat ze waterijs verkochten, maar dat was onheus, de ijssmaken waren nog genotsvoller dan ooit en de nasmaak was niet meer zo kleverig als die van Jamin. Een innovatie kan je wel zeggen.
Martelli aan de 2e Van der Helststraat in Zuid was voor ons het toeloopadres.
Vrome katholieke mensen, eigenlijk allerminst doorgewinterde zakenlui, maar die wel drommels knap hun vak verstonden. In de herfst verliet de hele familie de zaak om in hun warme vaderland te overwinteren en de zaak werd gesloten of als Gamba in de Reguliersbreestraat (t.o. de voormalige Cineac) de winkelruimte te verhuren aan een Jodenman met kledij. Ik tel nog een tiental Italiaanse zaken, maar er zijn er meer geweest!

De IJskar
Als de bel op zondagavond na etenstijd werd aangeslagen met het oer-bekende kleppermotief, elektriseerden de kinderen in de huiskamer plotsklaps. Ze keken plein d'inquiétude naar hun ouders die een glimlachend maar begrijpend zwijgen vertoonden. Dan zagen de jonkies de kinderen van de buren naar buiten hollen richting ijscokar en konden hun nieuwsgierigheid niet bedwingen met sap in hun mondje die speelkameraadjes hun ijsje te zien kopen. Nu waren de gelaatjes van de kleinen vervuld met smeekbeden om óók aards geluk te mogen ondervinden.
Dan konden de ouders niet achterblijven en stopten vlug wat muntgeld in de kleine handjes. Dit lieten ze zich niet tweemaal zeggen en allen stormden naar buiten om het genot te kopen en nog wat te babbelen met de buurtjes van elke dag. De iets beter "gezeten" ouders konden een ijsje met een laagje chocola bestellen, maar dat was toen al erg chic. Een gewoon ijsje was het einde van de wereld…

De Italiaanse IJssalon
Tevens kan men in pizzeria's nog Italiaans ijs als dessert verkrijgen maar dat is ongetwijfeld van een Nederlandse fabriek, want zo duur zijn die eetgelegenheden nu ook weer niet.

In de bezettingstijd heeft de ijssalon een roemruchte geschiedenis gekregen gelijk de kapper in het criminele Amerika een tiental jaren eerder door een mafiose aanval 'n rivaal tijdens het scheren door het witte laken heen een blauwe boon te bezorgen! Hier in Zuid speelde (nu de Pijp en zelfs het "Amsterdamse Quartier Latin" genoemd...) een bizar incident af. Leest rustig met een borrel.

Wat gebeurde er echt?
Op de avond van de 11e februari 1941 werd een Nederlandse SS-man Strasser van zijn fiets getrokken en afgetuigd door een bende met knuppels bewapend. Bloedend strompelt Strasser het N.S.B.-kringhuis in de Jordaan binnen en waarschuwt de aanwezige getrouwen tegen de communistische straatschenders in Zuid. Enkele weermannen (WA werd na de oprichting van de N.S.B. ingesteld maar door Mussert als gevolg van chicanerende wetgeving in 1935 ontbonden, heropgericht in 1940 teneinde de gistende communistische cellen aan te pakken) formeren zich en gaan er met Strasser als gids op uit de situatie te verkennen. Daar worden ze opgewacht door een overmacht aan communistische proletarische Joden (!) en moeten vluchten, hetgeen de arme Hendrik Evert Koot, 42 jaar, niet meer gelukt, deze wordt neergeslagen, zijn gelaat wordt onherkenbaar verminkt en zijn hals wordt vampiristisch doorgebeten door een fanatieke ultralinkse Jood.
Koot in coma sterft in het ziekenhuis.
Op de 19e februari 1941 valt een patrouille van de Sicherheitspolizei de ijssalon "Koco", beheerd door de asylzoekers (geïmmigreerde) Duitse Joden Cahn en Kohn aan de Van Woustraat 149, binnen en wordt hartelijk getrakteerd op een plas NH4 in het gelaat. Men moet weten dat ammoniak al sedert de 19e eeuw werd gebruikt voor de circulatie in ijskoeling. Een onterecht gebruik van de techniek, zou men kunnen zeggen!

Maar het voornaamste begint op de 22e februari 1941 als de Duitse bezetter een razzia op de communistische cellen houdt waar bij de illegale CP wordt opgepakt en wat onmiddellijk aanleiding geeft tot de z.g. Februaristaking in Amsterdam. De Duitse Joden worden naar hun geboorteland teruggevoerd.

Monument ook nog (1987)
Als dank voor de dubieuze prestaties van onderhavige ultralinkse Joden "in verzet" hebben sympathisanten in Amsterdam in het voorjaar van 1987 een epitaaf opgericht voor het stadhuis aan de Amstel.

Een nieuwe generatie ijssalons doemt op in de negentiger van de vorige eeuw.
Häagen Dazs en Australian (Homemade).
In de Supermarkt is Ben & Jerry (Joodse ondernemers) populair.
 
Aanvulling 6 VI 2009:

"De Bezetting" van Prof Lou de Jong
In Deel 4 van zijn serie op 22 november 1966 laat de geschiedmeester een aantal notoire CPN-communisten uitvoerig aan het woord. Hij heeft hun medewerking gekregen wellicht niet zonder prijs. Als ze zijn uitgesproken zien wij een opmerking met bewijs van een beeld van een document waarin Rauter aan Himmler vermeld heeft over het halsbijtincident. De Jong zegt dat dit een valselijke bewering is teneinde de voorgenomen deportatie van Joden te bespoedigen.
Ik weet dat De Jong hier zelf onwaarachtige geschiedschrijving pleegt maar begrijp ook wel waarom: na zo een welwillende medewerking van CPN-communisten kan hij immers niet meer een ware CPN-vampier ten tonele voeren!