Adolf Eichmann's zogenaamde Ontvoering - Wat er zich allemaal afspeelt in de hoogste politieke Kringen van Duitsland en De Grote Vier

Hyves Polinco 5 apr 2011, 00:46

Israël
In april 2011 is het vijftig jaar geleden dat het proces Adolf Eichmann aanvangt. De man zou op 11 mei 1960 zijn ontvoerd door de Israëlische Geheime Dienst Mossad vanuit zijn schuilplaats te Buenos Aires met behulp van gewapende mannen van wie er drie zelfs een boek onder schuilnaam schreven over hun heldendaad. Dit wordt tot op heden geloofd. Doch…, in de 50er was in Bonn en Washington de schuilplaats van Eichmann in Argentinië al bekend!

Bonn, Dr Hans Globke
We begeven ons naar Bonn alwaar Conrad Adenauer provisorisch bondskanselier is en zijn rechterhand Dr. Hans Globke als staatssecretaris juridisch topadviseur. Over deze laatste gaat het grootste gedeelte van ons verhaal. Deze man is commentator van de Neurenberger Rassenwetten geweest, moet Eichmann gekend hebben. Nog heden wordt hij laatdunkend gecategoriseerd als altnazi, als ook voor Theodor Oberländer. Of beter, een continuering in de beroepssfeer van de elite in de nazitijd.

Hoe dit te verstaan?
Hebben wij niet eveneens een wende gekend waarna een nieuw begin?
Na de bevrijding werd op aanwijzing van Londen het politieapparaat zij het zonder de NSB-ers gehandhaafd, dit en de gehele ambtenarij, zelfs ook rechtelijke macht stonden vijf jaren in bezet Nederland soms naast doch meestentijds onder de Duitsers. Had men de gehele ambtenarij moeten vervangen door onbekwame nieuwelingen?
Is de dekolonisatie van Nederlandsch Indië geen reden geweest alle politici en ambtenaren te vervangen wier historie maar liefst vier eeuwen verbonden is met mishandeling en uitzuiging, om Max Havelaar maar even te citeren?
De arrestatie van Eichmann moet zelfs zijn verhinderd geworden door Globke (bandopname Sassen, hierover later meer) en wel daarom de stabiliteit van Europa niet in gevaar te brengen, West-Duitsland had gekozen voor het Westen en was vriend van Amerika geworden. Dan kan Bonn ook John Foster Dulles, nu iets ongelooflijks, verzoeken passages met de naam Globke uit gedeelten van Eichmanns herinneringen te laten schrappen in het blad Life van 28 november en 5 december 1960!

Documentenonderzoek door Gaby Weber
Onderzoeksjournaliste, geb. 1954, woonachtig te Buenos Aires.
De volgende informatie werd gedwongen d.m.v. ambtelijke procedure te verstrekken door de BND (Bundes Nachrichten Dienst). Echter zal het spoor bijster raken richting CIA. Hiermee is de studie dus onvoltooid! Maar er valt meer te zeggen.

Adolf Eichmanns Jeugd en Werken
Geboren te Linz, Oostenrijk. Roomskatholiek. Tot juni 1933 werkzaam bij een oliebedrijf van Rockefeller dan carrière in Duitsland bij de SD in Jodenaangelegenheden. In 1938 Zentralstelle für Jüdische Auswanderung te Wenen. In januari 1942 Protocol Wannsee Konferenz. Hij wordt met de verwaltungstechnische uitvoering belast. In 1945 onderduik. In 1950 “Rattenlinie” Argentinië m.b.v. het Vaticaan.

Waarheidsgehalte
Tot hier zijn de feiten onomstreden, hier na is nauwelijks tot geheel geen onderzoek verricht!

Adolf Eichmans exil
De verblijfplaats van het nazigoud is nooit onderzocht. Er is wel eens sprake geweest van een U-boot die vracht aan Peron zou hebben afgeleverd, vandaar dat de wel 50.000 alt-nazis in dat land die uiterst welwillend bejegend werden? We weten dat Daimler Benz, nu Rio de la Plata, al voor 1945 geld heeft weggesluisd naar Argentinië.
Het was Eichmann e.a. erom te doen in 1965, de verjaring van misdrijven, terug te keren.

Aldaar werkzaam bij de aanleg van een tunnel onder de Ria Parana, in een Siemensfabriek en vanaf 1959 bij Mercedes Benz.
Peron verwachtte veel van de Duitsers in de technische vooruitgang van zijn land.

CIA, KGB en BND Gekonkel
Zowat alle geheime diensten beloerden precies de Duitse gemeenschap in Argentinië, das braune Exil genoemd. Dan is ook nog te bedenken dat de BND zelf vol zat met oud-nazi’s en oud-Wehrmachtsofficieren, (Oost-Berlijn en de KGB drommels ook, dit later), hier heb je weer de noodzakelijke voortgang van de naoorlogse staat West-Duitsland, welke BND Dienst ook heel wat goede verbindingen met Argentinië wist te onderhouden. Belangrijkste informant daar is onze Willem Sassen gerelateerd aan de CIA. In 1954 weet de CIA allang waar Eichmann zit maar zijn arrestatie is heus niet van belang. Op 19 maart 1958 geeft de BND de CIA de verblijfplaats en het pseudoniem van Eichmann door. De documenten over contacten van Eichmann met de KGB zijn zoek. Einde 50er contacteren nazi’s de DDR autoriteiten en wellicht Eichmann ook.

Eichmann spreekt
In 1956 gaat Eichmann in gesprek met Sassen die alles op de band opneemt. Dit soort interview duurt twee jaar. Ondertussen werden Sassen en de Duitse uitgever Eberhard Fritsch van het NS-blad Der Weg door de BND, Dienst Lünenburg Lübeck en de Dienst Verfassungsschutz in Buenos Aires en Duitsland geschaduwd. Sassen wil gedeelten verkopen voor 80-100.000 Mark.

Sassen en Rudel
Aldaar ageert Hans Ulrich Rudel, gedecoreerd vliegenier, oprichter van het Freikorps Deutschland, als een zelf opgeworpen leider van de Duitse exilanten. In 1953 werd dit Freikorps onder druk van de VS verboden. Deze man is fel anticommunistisch als ook fel tegen het lidmaatschap van West-Duitsland van de NAVO. Deze man heeft contacten met Oost-Berlijn.

De film over Willem Sassen is in VPRO-Geschiedenis opgenomen geweest, 35:15, deze is nog beschikbaar, niet in de IMDb. Er is ook torrent te vinden!
Profiel: Willem Sassen. Uitzending 11 mei 2005

Alhier is een beknopte avontuurlijke levensloop van de man te zien die ik hier niet herhaal. In elk geval is zijn strafvonnis in het RIOD niet te vinden! De man was na zijn vlucht journalist voor Life en Stern. Schreef rapporten voor de VS-ambassade. Hij moet in Leipzig en Dresden geweest zijn.
“Sassen trägt am zwei Schultern”, wat zoveel betekent dat hij van twee walletjes eet: èn Gehlen èn VS. Absoluut opportunisme! Hij heeft geen paspoort. Zelf verklaart hij te werken voor “een Duitse organisatie” maar daar moet Gehlen mee bedoeld zijn. In de film staat zelfs verkoop van uitgeschreven gedeeltelijke bandopnamen aan Israël… Hij houdt hieraan een luxe auto aan over.
In 1959 is hij in de DDR, geen pas, houdt daaraan veel geld over.
In 1969 schrapt Nederland de naam Sassen van de opsporingslijst.
Eerst januari 1959 krijgt Sassen een BRD-pas waarbij de BND niet geïnformeerd wordt door Buitenlandse Zaken. Keine Erkentnisse. De Verfassungsschutz zegt zelfs dat Sassen weliswaar lid is van de Waffen-SS maar meer niet in DC (Document Center, West-Berlijn). Hoe de avonturier dit allemaal voor elkaar krijgt, een pas, de Duitse nationaliteit, is een raadsel maar James Bond is toch ook uitgevonden!

Sassen en Eichmann
Dat er gesprekken plaatsvonden werd bericht door een Duitse spion. Vanaf 1956 opgenomen is de tekst 3000 DIN A4-pagina’s groot, na bewerking 800, bedoeld voor publicatie. Wellicht bevindt het totaalpakket zich bij sommige Geheime Diensten. In het Bundesarchiv Koblenz bevinden zich echter fragmenten, zonder ooit de naam van Globke tegen te komen, ze zijn dus duidelijk gecensureerd. Allicht dat Globke’s rol in de Jodenvervolging (spreker zegt: -vernietiging!) volgens BND-acte overduidelijk wordt beschreven, maar niet in de verkorte versie, laat staat gegevens van na 1945. Er wordt geciteerd uit een (zogenaamde) brief van Hans Frank (Gouverneur in Polen) aan Globke dat Eichmann en anderen slappelingen zijn en dat een strenge vermaning wordt gegeven de rassenwetten te laten gelden!

Drie verbonden Verwikkelingen die tot de “Ontvoering” van Eichmann leiden
1. De Frankfurtse procureur-generaal, de Jood Fritz Bauer, socialist en antifascist, is bezig met een gerechtelijk vooronderzoek naar Eichmann. Bauers linkse opvatting was suspect in het toenmalige politieke klimaat van de BRD, immers de Koude Oorlog was begonnen. Zo de vuile was op straat leggen is door niemand gewild!
2. Het geheime Israëlische atoomprogramma.
3. De geallieerde top op 16 mei 1960 te Parijs over de toekomst van Berlijn en de Duitse deling.
De oud-nazi’s nemen veelvuldig contact op met allerlei geheime diensten om zich te profileren.

Nog meer over Globke inzake de Zaak Merten
Deze regelde de toepassing van de Neurenberger Rassenwetten ook voor de bezette gebieden. Op 11 februari 1959 moet hij een rol gespeeld hebben in de zaak van de jurist Max Merten die Militär Verwaltungsrat is geweest te Saloniki, volgens de Neue Rheinische Zeitung. In april 1957 wordt Merten gearresteerd. Het strafproces begint in 1959 te Athene. Hij verdedigt zich in februari 1943 een Joodse vrouw gered te hebben naar Palestina te willen laten ontkomen wat mislukt. Merten krijgt 25 jaar. Wat er niet allemaal bekend wordt!
René Burkhart van het Rode Kruis te Geneve komt in problemen en wordt Duitsland uitgezet. Deze ging op zijn beurt naar Eichmann die Globke’s fiat wil hetgeen wordt bruut geweigerd. Eichmann woest. Enfin, deze uitweiding voert mij te ver. In elk geval laat Globke zien een man van juridische precisie te zijn!

De Duitse diplomatie wordt bang voor nog meer misselijke onthullingen.
Dan wordt Max Merten aan Duitsland uitgeleverd voor een wederdienst aan Athene, president van Griekenland, C. Karamanlis is te Bonn (naar Gustav von Schmoller) voor aanvraag technische hulp waarbij Adenauer voornoemd proces ter discussie stelt. Duitsland geeft DM 200 miljoen, dan nog 100 extra en maar 15 voor de eigenlijke technische hulp. Nu heb ik het even niet meer.

Merten en Bauer
Dezen moeten elkaar getroffen hebben misschien in het voorjaar van 1960. Bauer genoot met volle teugen van deze zaak omdat hij via Merten toch Globke een pootje zou kunnen lichten, alhoewel het dossier in feite te mager is voor een daadwerkelijke strafvervolging van Globke.

Bauers Fanatisme
Maar Bauer beseft drommels goed dat de vervolging van Eichmann in 1965 verjaard is. Daarom staat Bauer levensgroot voor ogen dat de man die tegen Globke kan getuigen niemand minder zal zijn dan… Adolf Eichmann, de kroongetuige van formaat.
Bauer kent in 1957 al de verblijfplaats van Eichmann, drong meerdere malen eigenmachtig aan bij Israël tot arrestatie wat tevergeefs is.
Dan is het 23 mei 1960, Adolf Eichmann zit gevangen in Israël. Bauer is dolgelukkig met zijn kroongetuige maar verrekent zich: het is er Israël alles aan gelegen het ambitieuze atoomproject te entameren voor verkrijging van de geliefde atoombom.

Atoombom
Hoe dan?
1. De VS wil en mag nucleaire kennis niet buiten het land verspreiden, de wet verbiedt zulks
2. Ben Gurion verzoekt Frankrijk die toezegt de reactor te Dimona/Negevwoestijn te bouwen doch zet Eisenhower de generaal De Gaulle onder druk dit niet te doen. De Gaulle zwicht en
3. verwijst naar West-Duitsland.
Spreker vraagt retorisch: Had Duitsland na alle verleden dit de Jodenstaat Israel ooit kunnen weigeren?
In december 1959 reist een groep Duitse atoomgeleerden, onder wie Otto Hahn, president Max Planck Instituut te Göttingen en Wolfgang Gembner, kernfysicus, af naar het Israëlische Weizmann Instituut. Beide geleerden hebben al eerder in het Uranverein aan de ontwikkeling van dat snoepje gewerkt.
Dan in april 1960 biedt Duitsland DM 3 miljoen hulp aan Israël en Argentinië levert 116 ton yellow cake (uraniumerts).

Adenauer en Ben Gurion
Op 14 maart 1960, twee maanden voor “de ontvoering”, bevinden beiden zich te New York en de gesprekken verlopen harmonisch. In 1952 is het Wiedergutmachungsabkommen al begonnen wat DM 3.5 miljard betekent t.b.v. Joodse vluchtelingen in Israël. De volgende unieke informaties zijn louter uit de aantekeningen van Carl Karstens, staatssecretaris van Buitenlandse Zaken.

De Atoomgelden
Thans is de Aktion Geschäftsfreund aan de orde die betreft een ontwikkelingshulp aan Israël van DM 200 miljoen middels een tienjarige lening (met rente).
Vervolgbesprekingen met Adenauer, Ludwig Ehrhard (min. v Ec) en onze Globke.
Het resultaat is op juni/juli 1960 een voorgenomen eerste termijn van DM 85 miljoen.
Thans wordt de naam “Ontwikkelingsproject Negev Woestijn”. Doch is dit ondergronds…
Gesprek Franz-Josef Strauß (min v Def.) met Ben Gurion. Die wederom begint te zeuren over atoombom en toepassing van kernenergie voor ontzilting zeewater.
Buitenlandse Zaken (i.c. Carl Karstens) is tegen, zorgenis hebben over een mogelijke verslechtering in de betrekkingen met Arabieren. En laat dit nu ook daadwerkelijk gebeuren, deze ziet de ambassadeur van de Verenigde Arabische Republieken voor de deur aanrijden. CK geeft hem formeel gelijk maar Adenauer en Globe volharden in hun activiteit, is echter het meeste werk al gedaan.

“De ontvoering”en beroering
Es ist soweit. We zijn op 23 mei 1960 en het wereldnieuws stuift rondom.
Maar de BND is verbijsterd, Bonn is ontzet, Adenauer (zo een fijne katholiek) en Globke schelden en tieren, het was toch allemaal zo lief geweest met de heer Ben Gurion? Hun angst is levensgroot dat Eichmann zal uitpakken en Hans Globke ernstig gaat belasten. We weten immers dat de continuering van stabiliteit van de Bondsregering hoogste doel is.
Onmiddellijk wordt de Aktion Geschäftsfreund uitgesteld.
Hermann Josef Abs, katholieke elite, bankier, eerder al voorzitter van de Deutsche Bank, lid van de RvB van IG-Farben, uit bezwaar: “Israël speelt hoog spel!”
De Jood procureur-generaal Fritz Bauer (zie hiervoor) grijpt zijn kans en begint een officieel gerechtelijk onderzoek naar Globke. De DDR start een lastercampagne.
De BND verzamelt overal ter wereld informatie wat toch in Israël onthuld moge worden.
De Argentijnse opperbevelhebber uit het vermoeden dat Eichmann een dubbelagent is voor Duitsland en Israël… Deze heeft natuurlijk een kijk vanuit een andere hoek, weet immers dat Eichmann contacten onderhield met vooraanstaande Joden in zijn land.
Er zijn omvangrijke documenten gevonden bij Eichmann, kan hij in zijn komend proces mooi benutten om prominente nationaalsocialisten te belasten.

Een Halfjood doet goed Werk
Door de BND wordt de journalist en jonge halfjood Rolf Vogel naar Jeruzalem gestuurd, deze overhandigt Ben Gurion zijn boek “Israel, Staat der Hoffnung”. Vogel stelt zich voor bij de procureur-generaal te Bonn Ernst Fromm als Mischling ersten Grades, wat zoveel wil zeggen zoon te zijn van een Joodse moeder. Fromm zelf was hoge NS-officier die nu als jurist schitterende carrière gemaakt heeft. Nu gebeurt een wonder: Frits Bauer moet zijn levenswerk afstaan aan Fromm! (lach niet!) In zijn gesprek met Ben Gurion komen ter sprake de felle persberichten tegen Globke in Duitsland, Ben Gurion zegt dat Eichmann tijdens de verhoren aan zijn verdediger Robert Servatius verklaard heeft Globke niet te kennen, Ben Gurion stelt dit andermaal en derdemaal. Het moet een onzorgvuldige uitlating in het prilste begin der verhoren geweest zijn, door een bewaker opgevangen en gedocumenteerd. De sympathie gaat volledig naar Globke, stelt Ben Gurion met levendige stelligheid! Het kan niet missen hier Adenauers hand in te zien.
Servatius kan nu namens zijn cliënt tegen de officier te Jeruzalem verklaren Globke niet te kennen, daaraan toevoegend Mertens, “de fameuze jodenredder” (zie hiervoor), evenmin…

Het Strafproces
Ben Gurion houdt Eichmann volgens afspraak weg van ‘n Internationaal Gerechtshof: hij wil de gedetineerde voor zich behouden. Deze zweeg over alle zaken van vóór en ná 1945 en dit moet wel advies van Servatius geweest zijn. De wetenschap van de 3000 uitgeschreven pagina’s herinneringen (beter rechtvaardigingen) van Eichmann zijn nooit opgedoken, wel de door Sassen vervaardigde fragmenten onder weglating van de naam Globke, wat een lastgeving van John Forster Dulles geweest is.

Veroordeling
Dan hoger beroep. Opeens wordt de naam Globke genoemd en een door Eichmann vervaardigde lijst van 220 oud-nazi’s te Oost Berlijn. De rechters wijzen formeel de oproeping van en ’n getuigenverhoor voor Globke af. Ook hier kan het niet missen dat dezen geïnstrueerd zijn geworden.

Het Geld gaat stromen
Op 25 augustus 1961 gaan, Globke stelt dat aan de voorwaarden voldaan zijn, de betalingen voor het Atoomproject beginnen als alles van de procesgang voorbij is en dat is 14e augustus (de uitspraak is drie maanden later).
Nu heet de Staatseigene Kreditanstalt für Wiederaufbau (KfW) met DM 630 miljoen in kas. Van voornoemde Aktion Geschäftsfreund ontbreken alle documenten die Gaby Weber nog zo succesvol per rechtelijke procedure heeft opgeëist. Maar er is niets. Of ooit alles is terugbetaald is derhalve niet eens zeker.
Toch zijn er wat feiten over voornoemde A.G. boven water gekomen. Op 31 oktober 1961 (Eichmann heeft al afgezien van de dagvaarding Globke) heeft de KfW aan de Industrial Bank of Development Israël al een ontwerpverdrag gestuurd. De eerste termijn is DM 85 miljoen met een rente van 4-5½% over 8 jaar. De oorspronkelijk zo discrete commerciële basis (= lening) wordt nu “regeringshulp”! Echter noemt Buitenlandse Zaken nog dit afpersing! De sluwe vos.
De hele transactie is geen zuivere staatshandeling geweest. De documentatie van de onderhandelingen tussen Adenauer en Ben Gurion ontbreekt op een zekere bevestiging na. Zou bankier Aps nog iets hebben? Men kan zich de vraag stellen of Adenauer dit wel heeft mogen doen, hij omzeilde immers het Bondskabinet en de Bondsdag.
We weten dat Adenauer gewoon autoritair is, niettemin de grootste Duitser aller tijden en nog steeds geliefd.

Bewapering
De VS zijn tegen bewapening in het Midden Oosten, de proliferatie bedoeld. In begin juli 1963 is het John F. Kennedy die inspectie eist van het Dimona complex in de Negev. Schriftelijk in februari 1963 had Argentinië de levering van 100 ton Uranium al toegezegd. Had Duitsland JFK persoonlijk al bericht van de atoomhulp, nu zijn de Israëli’s het voor zelf met de Amerikaanse president te onderhandelen. Het zal nooit bekend worden hoe de president over deze atoomklus gedacht heeft, op 2 november wordt hij vermoord. Je fantasie slaat op hol te vermoeden dat de Joden hun grootste wens voor het bezit van een atoombom in gevaar zagen komen… Doch de volgende presidenten hebben geen bezwaar meer tegen Israëls Atoomproject.

Waarom Ben, waarom?
Het is niet bekend waarom Ben Gurion Eichmann aan de rechters heeft overhandigd noch waarom hij Duitsland die toch met zulke geweldige vriendschapshulp kwam niet vooraf heeft geïnformeerd. Het lijkt wel zijn trots een Duitse oorlogsmisdadiger in zijn greep te hebben! Maar zou de VS Ben onder druk hebben gezet of zelfs toezeggingen gedaan hebben? De CIA wist allang vóór de Mossad de locatie van Eichmann.
Half mei bericht de CIA dat de Sjin Beth Eichmann heeft gepakt en via Dakar naar Israël heeft getransporteerd, eerst dan wordt de Israëlische procureur-generaal ingelicht.
Wladimir Belsjenko, USSR diplomaat in Israël, spreekt van een deal Adolf Eichmann met de Israëlische regering. De CIA spreekt van Ergreifung.
Maar wat is nu het belang van de VS bij Eichmanns Ergreifung? Heeft Eichmann het aanzien van de CIA geschaad?
Terug naar de BND: Eichmann had contacten met de USSR inlichtingendienst. Chroesjtsjov: SPZ ziet af van medewerking van elke NS-persoon, alsdan mag Eichmann gepakt worden. We weten nu dat Eichmann een lijst heeft van 220 leden van de communistische partijregionen met naziverleden, ik denk bedoeld de Oostelijke sector, DDR en noemt namen als Merkel, Reichelt, Schumann, president Hooggerechtshof, en generaal Müller. Deze gegevens zijn op 14 juni 1960 opgevangen door een spion. Eichmann wordt derhalve getimed gepakt op het moment van de Parijse top 16 mei 1960. Wat het Sovjetplan is geweest volgt een zwijgen, tot nu nog. Gaby gokt: heeft het iets te maken met een Russische atoomonderzeeërs voor de kust van Patagonië? Die moet negen dagen tevergeefs onophoudelijk gebombardeerd zijn geworden door de Argentijnse luchtmacht. De VS-Navy kwam helaas te laat waardoor Argentinië zich straalbelachelijk heeft gemaakt, volgens een memorandum van Eisenhower.


Staatshoofdenoverleg
In 1960 is de Duitse deling nog onofficieel. Augustus 1961 pas wordt de Muur opgetrokken.
In januari 1960 stelt Walther Ulbricht (SED) aan Adenauer voor gezamenlijke verkiezingen te houden. De voorwaarden zijn:
1. Verenigd Duitsland op neutrale grondslag, geen militaire binding dus met het Westen, wat een idee van Stalin is geweest
2. Denazificatie, onder wie H. Globke, Th. Oberländer en Hans Christian Seeboom.
3. Idem voor de 220 leden met naziverleden in de oostelijke regionen
Citaat van een Argentijn die 30 jaar correspondent van Tas is geweest: De USSR had de DDR nooit zo kunnen steunen als het Westen met een Marshallplan. Men wist dat de DRR zou verliezen. Dat betekent een ongelijke ontwikkeling beider Duitse delen. Maar neutraal betekent immers dat de VS zijn belangrijkste bondgenoot West-Duitsland zou verliezen!
Op 16 mei 1960 wil Chroesjtsjov voorstellen:
1. Alle atoomproeven te staken
2. Buitenlandse strijdkrachten uit Europa weg te halen
3. Atoomvrije zone in te stellen met een niet-aanvalsverdrag Warschau-pact – Navo.
Mocht het Westen hier niet op ingaan, dan maar een apart vredesverdrag met de DDR.
De VS wist van het Duitse voorstel voor een vrije stad Berlijn. Eisenhower wijst dit af: De vrees voor teveel invloed van de USSR op Europa! Daarom wil hij bij de grens met de USSR een atoomwapensteunpunt bouwen. De BRD is nu het ware bolwerk van de VS in de Koude Oorlog! Wat kan omdat zowel Duitsland als de VS anticommunistisch zijn. Vandaar. Daarom is er ook geen probleem met zo een mannetje als Globke met zijn naziverleden. Vandaar ook dat denazificatie in een Verenigd Duitsland geen punt van belang is. Toch was voor de Duitsers het herenigingsvoorstel verlokkend. Intussen scholden de gegroepeerde nazi’s in Argentinië de Bondsregering uit voor verraders. De VS benodigen Duitsland, wat niet (en nog niet!) soeverein is zonder vredesverdrag (dit had admiraal Karl Dönitz na de wapenstilstandsverdragen in het Westen en Berlijn willen organiseren, werd door Washington echter bruut afgebroken waarna de Engelsen de enclave van Dönitz c.s. bestormden). Met andere woorden: de VS kunnen te allen tijde Duitsland bevelen geven en afhankelijk houden als een slaafje!

We naderen de Top te Parijs
“West–Duitsland streeft niet meer naar hereniging”, is een citaat van de diplomaat John McCohn, VS. Doch hoe kon Eisenhower een afwijzing tot de Duitse hereniging dan politiek waarmaken? Een antwoord is zo simpel als wat: Moskou de schuld geven! Het verwijderen van oud-nazi’s is overigens officieel niet af te keuren. Eisenhower wil dus de Top met voorbedachten rade laten mislukken. Moskou is heel vriendelijk. Alhoewel Moskou nog mei 1960 officiële geschiedschrijving maakt met de U2-affaire: precieser 1 mei 1960 gebeurde dit. De CIA kwam onder vuur te liggen en hoort: “Had je niet kunnen wachten tot nà de Top?” Of…, was het bewuste opzet van de CIA?
Citaat German Kent, CIA-topfunctionaris: “De U2-affaire is niet de eigenlijke grond van het mislukken van de Top. De diplomatie had het voornemen zich al eigen gemaakt!”

• Op 5 mei: Chroesjtsjov zegt: “U2 is een frontale provocatie die om vergelding vraagt. Dan toch maar vreedzame co-existentie naar ideologie van Lenin.”
• Op 7 mei: Chroesjtsjov uit wederom felle verwijten, laat de Top ongewijzigd.
• Op 10 mei: Chroesjtsjov wil de U2 voor de VN-Veiligheidsraad brengen.
• Op 11 mei: USSR gaat toch meedoen met Parijs.
• Citaat Eisenhower nà de Top: “U2 heus geen grond van meningsverschil geweest, Chroesjtsjov wist allang van spionagevluchten!”

De Top
Chroesjtsjov was onverwachts al twee dagen vóór de Top al in Parijs. De Top van 16 mei tot 21 mei, wat 5 dagen is. Op 15 mei heeft Chroesjtsjov een onderhoud met De Gaulle. En… notabene 16 mei gaat Chroesjtsjov onder (hevig, want het is een driftkikker) protest terug naar zijn land.
Let wel: in deze dagen was Eichmann al 5 dagen vermist…
In de nacht van 15 mei loeien de sirenen in de VS, voor Chroesjtsjov een dreiging. John McCohn, nog atoombureau chef, is de hardliner in het Eisenhower kabinet met een volstrekte afwijzing van elk voorstel van Chroesjtsjov, dus ook niet beperking van atoomproeven, geen ontwapening, wil de VS hun technologische voorsprong niet prijsgeven. Doch ook zou hij als zakenman zien dat het belang van het Militair Industrieel Complex (eigenlijk een woordje van Galbraith) wordt geschaad, laboratoria en wapenfabrieken benadeeld, als het Lawrence Livermore Laboratorium (LLNL) van de atoomkoppen.
Citaat 17 mei (de Top is al mislukt): Geen onderhandelingen meer over stopzetting van atoomproeven en ontwapening want dan worden we alleen maar gehinderd.
Men is voorbereid Chroesjtsjov de schuld van het mislukken toe te schrijven.
Wat is dan wel in de periode 11-15 mei de reden van mislukken? Niet de U2 dus, op 11 mei is Chroesjtsjov naar een CIA-memorandum nog vol optimisme, op 15 mei holt hij na het onderhoud met De Gaulle weg. In deze periode zit Eichmann vast en zal opduiken na de Top. Wat heeft De Gaulle gezegd? Zou de deal Eichmann met de KGB gepubliceerd worden? Zou Eichmann beschuldigd worden van massamoord om hem als pion in de Deutsche Frage te benutten?

Na de Top
Nu, de 11e mei is (naar verluidt) Eichmann aangehouden, de 22e mei duikt hij op in Israël. Wat is hiertussen gebeurd? Gaby Weber stelt: “We weten het niet!” Maar wie tellen kan ziet dat Eichmann na het slot van de Top te Parijs officieel in Israël is.
Heeft De Gaulle met Chroesjtsjov over Eichmann gesproken?
Was Chroesjtsjov zeker van bekendmaking van een deal KGB - Adolf Eichmann?
Had de voortijdige gevangenneming van Eichmann Chroesjtsjovs plan doorkruist de bureaucraat Adolf Eichmann te beschuldigen van massamoord en hem als pion in de deutsche Frage te benutten?
Vele documenten (hier bedoeld die van de CIA) liggen nog achter slot en grendel.
Van een brief van CIA-chef Allen Dulles aan Gordon Gray, veiligheidschef van Eisenhower op 11 mei 1960, de dag van het verdwijnen van Eichmann: “Top Secret” op de omslag met tekst: “Ike (ik versta: ”Ice”) only”.

Gaby’s bedelen
1. Gaby Weber krijgt geen inreisvisum en wacht nog steeds op antwoord. Schriftelijk verzoek om vrijgeven documenten CIA, zonder antwoord.
2. Geen inzage in bestanden te Buenos Aires, Atoomcommissie, Ministerie van Defensie.
De vraag waarom Herbert York op 15 mei in Argentinië was? Deze heeft toch in de WOII meegewerkt aan de ontwikkeling van de Amerikaanse atoombom, was de eerste directeur van de Lawrence Livermore Labors, 1960 directeur DASA, het Atoomwapenbureau van het Ministerie van Defensie, had Eisenhower drie dagen eerder de stand van zaken over de atoomwapens voorgelegd en gesteld dat een atoomstop nadelig op de ontwikkeling van de atoomwapens zou hebben gewerkt.

Toevallen
1. Op 15 mei Eisenhower in Parijs
2. Op 15 mei Herbert York te Buenos Aires, tezamen met fysici en de Navy-top

En:
1. Op 11 mei (de dag gevangenneming Eichmann) waren in Argentinië geland
• 7 VS vliegtuigen
• 3 U2 spionage vliegtuigen
• 4 B57 bommenwerpers
2. Op 12 mei KB 50 Atoomdrager met tankmogelijkheid in de lucht, die 2 dagen verbleef in Esseta (Puente del Este?), dan wegvloog met ongekende bestemming, zogenaamd een test, waarop de VS geen antwoord geeft.

Is nu dit hele heldhaftige Mossad ontvoeringsverhaaltje dan geen afleidingsmanoeuvre geweest?

Het resultaat
Ze hebben alles wat ze willen hebben:
• VS gaat lekker verder met atoomproeven, positioneert raketten op Duitse bodem
• McCohn wordt CIA-chef (1961)
• Argentinië krijgt een lening van $ 7,6 miljoen voor staal en chemie
• Ben Gurion zijn DM 630 miljoen voor de Dimona kernreactor
• Op 22 mei (dag bekendmaking Eichmann in Israël) krijgt Israël van de VS elektronica, Hawk raketten en nog wat. Dit volgens een dankschrijven van Ben Gurion aan de VS.
De Russen moeten het zwijgen zijn opgelegd en het Westen zegt ook niets.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

PS
In de Rh Ztng tegelijkertijd schrijft Gaby iets anders over de mogelijke ontvoering. Ik twijfel nog dit op te nemen aangezien er in Google ook meer wordt gezegd over toch wel openbaar gemaakte CIA-docu. Deze digitale opname van de DLF is basis voor dit verhaal, nog verder zoeken en feiten opnemen maakt alles maar warrig. We schijven hier geen historische studie… Beperking moet er zijn maar dan ook onvolledigheid, zo het leven is… 

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Eichmann Ante Tribunal - De Amateuristische Verhoren van Eichmann De Duitsers in Argentinië en de Activiteiten van Willem Sassen in Europa

 

JOSHADAM
31 III 2011