Marcel Reich-Ranicki

Hyves Polinco 28 sep, 01:15

Rede Marcel Reich-Ranicki voor de Bondsdag op 27-1-2012 (Video Duits).
Een dag Ghetto'er Warschau.
"Umsiedling blijkt Aussiedlung = Dood".

Toen was hij 93 en sprak amechtig en achter in zijn keel. Maar er is genoeg te verstaan overgebleven. Hoe in het Ghetto mensen werden geselecteerd en vernederd. Een hoofd van de Joden die het niet meer aankon pleegde zelfmoord met cyaankali. Als je weinig te eten hebt zal je toch geen vergif in huis hebben?
Reich heeft zijn lijk gezien.

Ik heb Reich veel gezien op de Duitse TV. Hij was altijd opvallend in zijn uitspraken die geleken op statements. Het lijkt wel of de man een karakter van sensatiezucht moest hebben. Doch wil ik best geloven dat hij zeer ter zake kundig is op het gebied van de Duitse letterkunde en dat hem derhalve alle hulde door mij gegeven kan worden.

Als het de 80er geweest is, er was een tweedelige docu over zijn leven waarin hij een monoloog hield. Hier vertelde hij al gevlucht te zijn uit het Ghetto (uit andere docu's blijkt dat dit via de riool moest) en terecht kwam bij een Poolse boer. Hij kreeg te eten in ruil voor Engelse les!

Een klapper was ook voor de camera een boek van Günter Grass te verscheuren. "Alles pastiche!", schreeuwde hij uit. Ook andere literatoren werden door hem bruut aangevallen en dit maakte hem gevreesd. Dan wordt geschreven, uiterst voorzichtig dan, het is niet bewijsbaar doch wel vermoedelijk, dat er schrijvers zijn die in hun werk een vreselijk lastig mens laten vermoorden. Maar wilde Reich dan vermoord worden? Dan hebben we wel een danig psychisch probleem en krijgen we psychoanalyse! Hijzelf zegt dat er geen dag voorbij gaat of hij denkt wel aan dat Ghetto. Wil ik best geloven maar dat geldt ook voor mensen die uit een ellendige familiaire omstandigheid komen, voor hun proefwerk een slecht punt gekregen hebben, voor hun examen gezakt zijn, die een harde militaire diensttijd hebben doorgemaakt, die een echtscheidingsprocedure hebben ondergaan, die een nare werkkring hebben meegemaakt, enz. Alleen in oorlogstijd gaan er veel meer mensen de ellende in. En wie overleeft zal er over praten moeten. Doch niet alle, ik denk dat de meesten niet over zo een tijd willen praten, zij die dit wel doen hebben iets, zeg zucht naar belangstelling en sensatie of ze worden uitgelokt door hen die er munt uit slaan. Als gevolg hiervan gaat hun verleden opleven en steeds sterker woelen waardoor ze nog meer gaan praten.

Reich, Reicher, Reichert, Reichmann, Pfennigrich, een naam voor kramer (Jodenberoep) wordt later Rich.