Drie knappe paters in de Krijtberg

In de rooms-katholieke kerk De Krijtberg waren in de 90^er de drie prominente geestelijken: pater J.F.I.M. Kemme S.J., pater Werner A. Sormani S.J. en pater Ad Merx S.J. De eerste twee waren vast verbonden, de laatste meer assistent.

Sormani en Merx zijn de ware latinisten, Kemme heeft allicht de kennis gezien zijn opleiding maar is niet zozeer classicus, echter gecompenseerd door 'n formidabele talenkennis.

Als alle drie in de nieuwe eeuw zullen wegvallen is het in de Krijtberg gedaan met de Latijnse competentie. Meermaals mij geïrriteerd.

Kemme (*25-3-1928 +24-7-2000) was een hartelijke, beter lieve man. Zijn stem was meeslepend. De rituelen kende hij op zijn duimpje. Ik heb hem vele malen meegemaakt op bijeenkomsten in de pastorie die zoals aangekondigd openbaar waren. P.A.R. Does heeft bij hem catechisatielessen gevolgd. Deze is op latere leeftijd gehuwd maar of dit kerkrechtelijk goed zit betwijfel ik. Kemme's ziekte en overlijden werden op de voet gevolgd door Het Krijtje.

Merx (*1-4-1920 +7-9-2005) bezat altijd een doodernstig gelaat, wellicht een rudiment van de ernstige conflict dat hij meegemaakt heeft als rector van het Ignatius, waarbij hij het onderspit moest delven.

Sormani (*25-8-1925 +2-9-2005) was gekneed in Latijn als leraar klassieken, hij bleef altijd een jongensachtige uitstraling behouden. Zijn stem was poëtisch. Geen leidinggevende instelling.

En als laatste: de rector was pater J.A.N. Stuyt S.J., een mannetje van aanpak. Hij heeft de hele restauratie van het interieur voorbereid en geleid tot een goed eind. Daarna ging hij werken bij vluchtelingenhulp.

In Memoriam SJ
Bidprentje Kemme