De kinderen van Van Westerloo rooms-katholiek opgevoed en goed hogerop gekomen

Tegenover de Nederlands hervormde Oranjekerk (toen nog in volle glorie) was aan de 2e Van der Helststraat 12 te Amsterdam de sigarenzaak Gerard Van Westerloo gevestigd. Ik kocht daar sigaren begin 60^er en had altijd een vriendelijke babbel met de eigenaar. De man liep gebogen wegens een oud rugprobleem en moest tijdens het spreken dus altijd omhoog kijken wat hij deed met een altijd lachend gelaat. Het kan verlegenheid zijn geweest of het is gewoon zakelijke beleefdheid.
Westerloo, een naam uit Vlaamse sferen.

2e Van der Helststraat 12 Amsterdam-Zuid

Een oude winkel met warmte en veel hout. Er was een woning achterin. Ik had al eens gesproken van het St-Ignatiuscollege te zijn en hij wist dat. Eens, toen ik wederom een doosje kocht, keek een jongeman met baard om de hoek, zeker om te kijken hoe ik er uit zie. Het is een van de drie broers, Ed (1938), Gerard (1943) of Fons (1946) geweest! Van dezen is me bekend dat Ed op het Ig heeft gezeten, H.B.S.-A.

Eerst was vader Gerard gewoon werknemer in die zaak. Een overbuurmeisje koos hij uit als vrouw, de wereld is klein. Ik heb me nooit laten verleiden de liefdes bij de buren of in de buurt te zoeken maar vond die in heel Amsterdam en verder, ik ben een vrij man en nu nog. Maar het hoort nu eenmaal, een conservatief katholiek als de vader is behoort een gezin te stichten. Echt een vrije keuze in een vrouw is dit niet, eerder 'n de kans grijpen of benutten van de mogelijkheid die zich voordoet en dan nog met een vrouw uit het katholieke tehuismilieu. En de gevolgen waren ongelofelijk.

Roosje Vonk heette ze, uit katholieke inrichtingen met ordezusters. Een familie van twijfelachtige geestelijke kwaliteit en alcoholisme en syfilis doch Roosje was wel maatschappelijk acceptabel. Hoe het in die tehuizen toeging beschrijft de zoon Gerard, armoede en natuurlijk katholieke tucht. In elk geval hadden de kinderen een onderkomen waar ze wel wat geleerd hebben. Ze aten maar een ei per jaar, niet verrassend met Pasen. Er was gewoon geen geld.

Zeker twee van de drie zoons bezochten de rooms-katholieke lagere school St.-Theodorus aan de Roerstraat 35. Ik herinner me gezegd te zijn dat de vader echt moeite heeft moeten doen zeker twee van de drie daar geplaatst te krijgen aangezien zijn woonbuurt immers valt onder de parochie van de St.-Willibrorduskerk buiten de veste, aan de Amstel en ze dus aldaar naar de St.-Thomas moesten. Echter is de buurt van Amsterdam-Zuid van beter publiek en de kinderen navenant, slim idee dus de zonen daar onder te brengen. Mijn moeder werd bij de deur afgescheept met: "Het is vol" maar mijn zusje en ik konden wel naar de Vredesscholen alhoewel de parochiekerk aan de Amstel verplicht bleef voor de Eerste Heilige Communie, Vorming en de Plechtige Gelofte.

Gerard heeft ook geschreven over de verkrachting van zijn zus Tineke door 'n pater Frits. Het zal een onthulling zijn geweest zoals er zoveel kwamen de laatste 15 jaar. Hij hield wel van schrijven.

Alle drie broers en dat is het ongelofelijke van dit gezin hebben voortreffelijke carrière gemaakt in de mediawereld van radio en Tv. Ook de zoon Remko van Fons maar die haakte af. Waar ze die sterke karakters vandaan hebben is niet te determineren, de vader was vasthoudend in de leer, dat wel, de moeder had orde en netheid geleerd en de katholieke scholen gaven een extra aan vorming. Het leert dat ieder met een gezond verstand het hogerop kan brengen mits er voorwaarden zijn van opvoeding, scholing en verstand. Ik zie geen academische opleidingen, het moeten autodidacten geweest zijn. In elk geval was er genade in het gezin.

Voor de winkel hing een sigarettenautomaat, dat betekent voor de winkelier elke dag een wisselmuntje tussen de folie van de pakjes schuiven. Ooit zag ik dat het apparaat geen pakje uitwierp, de koper stompte keihard maar er gebeurde niets.

Zoon Gerard is overleden in 2012 op 69-jarige leeftijd.

Gerard van Westerloo, VN 6-5-2012
Caritas