Ik heb hem toch wel aangezien voor een vrijgezel, hij had iets jongensachtig.
Maar toch vergiste ik mij, ooit bij toeval een jonge vrouw aan te spreken toen ik haar naam hoorde. Ik vroeg... en ze antwoordde de dochter te zijn van... Wat was ik verbaasd! Maar ja, wie is er nu niet gehuwd? Deze vrouw is geboren in 1964 en gehuwd in 1986.
Reinout Bina zelf is geboren in 1918 te Wisch, in de Achterhoek. Hij is van een domineesfamilie te 's-Gravenhage welks vader predikant te Wisch. Nu weet ik dat het klopt eens mij verteld te hebben "geboren te zijn" in Isselburg, D. Dat plaatsje ken ik uit de Heimatliteratuur van het Münsterland al is het maar vanwege de twee eeuwen beroemde klokkengieterij. Maar zal ik het verkeerd verstaan hebben, hij is dus in de buurt van Isselburg geboren, aha. Waarom hij (juist tegen) mij dit zei weet ik niet meer.
Hij heeft op beste stekken te Amsterdam gewoond en is dus verhuisdriftig geweest. Dat betekent een redelijk goed in komen of wellicht familievermogen. Maar ik denk ook dat de UB zijn eerste en enige betrekking geweest is. Een mooi opstapje zo een gerenommeerde familie! Een vroegste herinnering heb ik als scholier omstreeks 1960 bij het loket van de UB geïnformeerd te hebben of ik boeken mocht inzien? Toentertijd was inschrijving aan de UvA een voorwaarde. Hij zei mij vriendelijk dat ik moest zeggen dat het voor studie is! Die hartelijke toen nog ongehuwde man kan niet anders dan Knottnerus geweest zijn!
Maar tegen zijn pensioen werd Reinout soms wel afwezig. Ik weet nog dat een studente op iets wachtte en Reinout ijverig in een fichelade begon te snuffelen. Ze zette een keel op en ras ging hij weer naar zijn plaats om haar te helpen.
Op een bijeenkomst heb ik hem nog eens gesproken, heel kort maar.
Hij is gestorven te Amsterdam in 2012.
Zie ook:
Ach Ja, de oude Knottnerus. Overbeleefd en soms wereldvreemd. Gehoord
BeantwoordenVerwijderendat hij destijds in vijver Vondelpark sprong om eendvrouw tijdens paren van
verdrinkingsdood te redden. Vandaag zou hij fan van juffrouw Thunberg zijn
In de zomer liep hij altijd in korte broek. Onderwerp spot van andersoortig magazijn
volk
Wat herken ik oom Riep hierin. Het verhaal van de eend klopt en typeert mijn oom Riep. Altijd bezorgd, tot op het overbezorgde aan toe om kwetsbaar leven dat bedreigd wordt. In de Tweede Wereldoorlog kwam dat anderen goed van pas. Bekend zijn ook zijn fietstochten dwars door Duitse spercontroles waar hij zich voordeed als dorpsgek, maar ondertussen wel Joodse baby's in zijn fietstas loodste naar veilige onderduikadressen. Lang na de oorlogsjaren werd hij hiervoor onderscheiden, en hier was hij zeer zwijgzaam , in elk geval bescheiden over ('ik deed wat ik moest doen'). Ik zie hem nog zitten, intens pratend met mijn vader (beide negentigers) over die oorlogsjaren. Ben blij en dankbaar hem van nabij meegemaakt en gekend te hebben als die buitenissige man, die unieke, lieve oom.
BeantwoordenVerwijderen