Kermisleedvermaak

In de jeugdtijd was er kermis op het zwarte landje, het terrein tussen de Oude Rai en de Jozef Israëlskade, met attracties die nu veelal voorbij zijn. Zo was er een waarzegger met een pot vol ether welks gas een tekst met voorspelling zichtbaar deed maken. De verschijning was gekleed in een mantel met tulband. Een maquette-bouwwerk van de Dominiale - en Staatsmijnen vol gangen, karretjes en liftschacht waarvoor een beenloze invalide man geld bedelde maar misschien was hij al dwerg. Een tent waar de bezoeker met een zwaard het mocht opnemen tegen een heuse Zuid-Afrikaanse met een langer zwaard. Al dit kan niet meer.

Van oudsher werd de invaliditeit bespot, hinkende mensen werden in het christendom veracht en gekoppeld aan de kreupele Lucifer die na de val uit de hemel ongelukkig op zijn poten terechtkwam.

De tent met zo een invalide vrouw voorzien van boltieten, kromme rug en wat nog meer was een bezienswaardigheid. Misschien zat ze achter een holle glaswand. Maar het gaat 'm om de natuurlijke nieuwsgierigheid van de mens het andere te zien waardoor hij juist zich beter voelt. Dit kan nu helemaal niet meer.

Mijn moederszijde grootmoeder hield van spotten. Mijn moeder echter weigerde resoluut dit  aangezien zij hier wat bijgelovig was. Ik zelf kan het niet laten mensen te ridiculiseren die een spraakgebrek hebben want het gekke is dat die zich juist tonen en laten horen met een bord voor den kop.

Lees ook:

Die Vreselijke Weg naar de St.-Franciscusschool School te Amsterdam

Kermis op het zwarte landje naast de Oude RAI aan de Jozef Israëlskade

KERMIS OP DE JOZEF ISRAËLSKADE