Er was (media 70er) in De Melkweg een themaweek over de dood. Veel zwart, een groot ganzenbord op de vloer met meerdere doodvakken, Alain Teister (+1979) las in een klein kamertje over de dood, wat deze persoonlijk interesseerde door zijn obsessie voor crucifixen. Tweemaal zag ik een toneeloptreden met een onwaarschijnlijk verhaal waarin Don Quishocking optrad. De heren zingen loepzuiver, wat heerlijk om te horen, echter werd een jongen ontkleed en op handen gedragen. Niet bepaald mijn smaak maar de tijd was veranderd. In de cabaretgroep zat Jacques Klöters, oud-Ignatiaan als ik, drie jaar na mij.
Na deze themaweek ben ik niet meer op die stek teruggekomen, geschikt voor hen met moderner smaak en opvattingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten