donderdag 5 april 2018

Dirk Thiele, de stamelende timmerman

Dirk Thiele werd geboren te Amsterdam in 1931. 
Zijn grootvader Cornelis Thiele (1856), diens zoon Dirk (1902) en vervolgens onze Dirk waren drie generaties op vier adressen woonachtig op de eilanden, de echte volksbuurt voor de gewone arbeider. Eerst onze kleinzoon verhuist en wordt in 1963 een der eerste bewoners in Buitenveldert totdat de prachtige woning eind 2017 blijkt te zijn ontruimd en nog leeg staat. Wat is er gebeurd?


Oostenburg


Genealogie
Cornelis Thiele is smid. Hij huwt Cornelia (wat een toeval!) van Bekkum (later blind) en krijgt een gezin van zes  kinderen. Hij is overleden vóór 1927. Uit meerder genealogisch onderzoek weet ik dat al is de woning nog zo klein er voor vele kinderen toch plaats blijkt te zijn.

Dirk Thiele (1902) is metaaldraaier. Hij heeft het geluk een van de 200.000 Duitse meisjes te ontmoeten die na de bankcrisis en de armoede na de WOI in Duitsland naar Nederland kwamen,  veelal als dienstbode. De meesten gingen echter weer terug. Maar zij die huwden met een Nederlandse man verkregen de Nederlandse nationaliteit. Zo ook woonachtig te Amsterdam vanaf 1922 op 5-5-1927 Liesbeth Sophie Friederike Holm, dochter van een metselaar, geboren 1905 te Starsow, ten zuiden van Mirow in Mecklenburg, hier (ook) dienstbode. Toen viel mijn mond open van verbazing aangezien Mirow op 50 km afstand ligt van Parchim alwaar voor de oorlog de schrijver/romancier Friedrich Griese (1880-1975) leefde over wie ik mijn boek (1979/2017) heb geschreven!




Mirow te Mecklenburg


Het is hun zoon Dirk (1931), van beroep timmerman, die mij zelf gezegd heeft een Duitse moeder te hebben, waarover hij niet al te luidruchtig wilde zijn. Maar ik kon vanaf 1995 met Dirk heel goed opschieten en sprak hem zelfs al in 1977 toen hij als plaatsvervangend opzichter mij de komende woning liet schouwen. Zijn vader stierf in 1978 en zijn moeder in 1980.

Dirk huwt en krijgt een zoon René (1962) die aanvankelijk verderop woonde. Maar veel heb ik dezen niet samen gezien en indien wel, hun beide O-benen.

Dirks constitutie
Als timmerman natuurlijk sterk, heel energiek. Hij heeft gewerkt bij de bouwvereniging Onze Woning 42 jaar gewerkt tot 1994. Vele jaren moest hij alhier in een vrije ruimte timmerwerken voor klussen maar tot 31-8-1995 toen De Key de baas is. Hier heeft hij bijv. een antiek bureau gerenoveerd dat dierbaar eigendom was van erfgenamen van een bedrijf. Trots liet Dirk mij de voortgang van zijn werk zien; ook bekeek ik zijn talloos ouderwets gereedschap waaronder handboren. Is hij met zijn eigengebouwde camper inclusief koelkast in 1995 nog in Italië en Griekenland, waarin ik nog het pakketje maandverband van zijn vrouw zag, daarna gaat hij bergafwaarts.
Hij wordt hij lichamelijk en geestelijk gebrekkig en stamelt altijd. Hij slikt medicijnen (alfabetisch) Depakine (epilepsie), Movicox (artrose), Omnic (prostaat), Proscar (prostaat) en Tegretol (epilepsie).  Sexualiteit is voorbij. Prostaatoperatie 2012 ondergaan.
In 1997 een pacemaker en rijdt geen auto meer.
In 2013 leent hij de rollator van een buurvrouw.
Moeite met de deur te openen.
Als bijbaan werkte Dirk als postsorteerder bij de PTT in het voormalige gebouw aan de Oosterdokskade. Daar hij ook gezellige feestjes. Toch heeft hij ook nog 4 jaar vrijwilligerswerk verricht bij de voetbalclub aan de De Boelelaan totdat hij door een æmulus persoon wordt weggebonjourd. Kortom, hij was veel van huis en zocht zijn activiteit buitenshuis.
Zijn kop wordt boller, hij is amechtig.

Dirks karakter
Hij is extreem sensibel voor elk geluid, een nog zo kleine denigrerende aanmerking, ook al is het een geintje, schaadt hem voorgoed. Had hij nu als volwassene niet wat dikker vel kunnen hebben? Doch zijn aimabeliteit doet het Duitse buurmeisje Andrea erg goed, ze is eenzaam en neigt naar oudere mannen. Ik had ook gekund maar als ze te bezopen is om de gordijnen niet te sluiten zag ik er maar boos vanaf. Bij Dirk dronk ze genever, bij haar bovenbuurman (oud RAF-lid) Zuidafrikaanse wijn. Dirk beweerde dat zijn vrouw nog beter met Andrea kon opschieten maar dit versta ik niet. Toen Andrea tegen mijn verbazing verhuisde naar Kudelstaart bij Aalsmeer, door bemiddeling van een heel oude Joods ogende man met wie ze wel een relatie had, zocht hij die meid nog tweemaal op. Ze wees hem de deur, demonstrerend paranoïde te zijn. Dirk vertelt dit hevig geëmotioneerd. Daarop pleegde ze zelfmoord.
Dirk ontkende meermaals ooit iets "gehad te hebben" met Andrea maar denk ik, wellicht wel met een ander. Want zij was de enige die een betegelde badcel (met vies zwarte voegen) had, door relatie tot stand gekregen via Dirk natuurlijk. En kuste zij een groffe man hartgrondig op de deurdrempel.

Zijn taalgebruik is laaggeletterd. Geen gewone zinnen, eerder telegraafstijl, dan ook nog dit stotteren. Hij heeft hoogstwaarschijnlijk van zijn moeder niets meegekregen. Lezen zal hij nooit hebben gedaan Maar zijn vriendelijk- en goedheid maakt alles goed.

Dirks Xantippe
Van haar vroegere jaren weet ik niets, wel vanaf de eeuwwisseling. Zijn vrouw moet op grond van de beschikbare informatie goed manisch-depressief geweest zijn. Ik zou zeggen wees dat dan maar lekker maar een ander dan met rust? Mooi niet, ze begon openbaar aanklagertje te spelen en beschuldigde Dirk van alles en nog wat. Dirk aan de genever waarop ze hem ook voor alcoholist uitschold. De hel is begonnen.
In 2003 verbleef ze in de Valerius voor onderzoek, alle buren wisten dit. Ze werd m.b.v. de brandweerladder uit huis getild wegens 'n been uit de kom. Andrea had zo verdriet.
In 2004 was er niets verbeterd, lawines van verwijten; ze werd in de VU psychisch onderzocht.
Dan 2005 een lichte hersenbloeding met halfzijdig verlamming.
Ook nog hernia.

Maar het mooiste komt nu: Ik vroeg Dirk in september 2006 hoe het met zijn vrouw ging? Het korte antwoord luidde dat ze al in augustus 2005 aan de alvleesklier is overleden en gecremeerd! "Maar er is geen ruchtbaarheid aan gegeven." Al eerder heeft hij gezegd dat zij de satan is. Dus een jaar heeft Dirk zich schuil gehouden want zo lang heb ik hem niet meer gesproken. Dan komt de exclamatie:

"Ik ben vrij!"

Dirks laatste jaren
Het is de Voorzienigheid geweest die Dirk genade schok zijn jeugdvriendin te ontmoeten die een huurwoning betrok aan de nieuwbouw verderop aan de A.J. Ernststraat. Hij was een gelukkig man en vol genoegen begaf hij zich des namiddags met de rollator naar haar adres voor een warme maaltijd. Alleen schrok ik mij vaak dood dat hij eigenwijs de A.J. Ernststraat schuin over stak terwijl de bus 169 toch met een zwiep de bocht doorgaat. Hij leek het niet in de gaten te hebben maar keek puffend voor zich uit.

3-11-2017
Dan bemerkte ik dat zijn woning ontruimd is. Sindsdien is het daar donker en koud. Er is geen overlijdensbericht gekomen. We mogen gissen.

Dirks observatie
Hij wist ontzettend veel van de buren maar was geen lasterlijke prater. Een asociaal met een bende aan inboedel wat alles op de stortbak gehesen werd. Enige buren met  hond die stom zijn, hetgeen ik ten volle beaam. Tot mijn verbazing kende hij mijn vriend Eric. Een buur die de afvoergassen via de spuwmuur liet ontsnappen. Toch heel wat aanmerkingen op andermans onvriendelijk gedrag. Hij kon zwijgen.



Corr 5-4-2018, 15-4-2018 PTT

Geen opmerkingen:

Een reactie posten