Hoe meer mensen hoe meer kans op een gesprek. Ik sprak Jan van Zwieten de Blom op 30 juni 1978 tussen 00u en 01u30 in café De Eland aan de gelijknamige gracht. Hij was vlot in spreken want hij had natuurlijk conversatietechniek geleerd. Als studentenpastor in het Duitse Bochum werkzaam moet hij het Duits derhalve goed beheersen. Ik verifieerde dit korte tijd later. Zo dit wetende gleden we af op de oorlog- en bezettingstijd en kon ik in het alcoholische duister van de zaak mijn zegje doen. Al ras viel dit niet goed, hij begon zich te irriteren en mompelde het woord racisme. Zo bont heb ik het nu ook weer niet gemaakt, de jongste geschiedenis is altijd mijn belangstelling geweest en vanaf 1970 zowat een dagelijkse bezigheid! Allicht dat je over zaken, niet weinig, soms heel anders denkt en ook anders praat dan de doorsnee krantenlezer of televisiekijker. Maar hij kon daar niet tegen, het kan een diplomatieke prudentie zijnerzijds zijn geweest met naïeve jonge Duitse mensen om te gaan van wie je helemaal niet kan verwachten dat zij in casu een eigen meningsvorming hebben verricht of doorgemaakt.
Met een nors gezicht draaide hij zich om na nog de nodige zinnen met een hevig emotionele lading, het was zowat gillen, geuit te hebben. Ik had van academici wel verwacht dat zij zich rationeler hebben op te stellen, zeg!
Begonnen met zijn mededeling al 13 jaar in De Eland te komen was dit een mooi opstapje met een onbekende te spreken. Echter heb ik hem voordien nooit gezien en later evenmin.
Bron:
Verificatie bij
Ruhr-Universität Bochum
Abteilung für Evangelische Theologie
19-7-1978
Ook in de bibliografie van Dr. Wilken Veen is heel wat aangaande de Duitse tijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten