Het is een uitvoerig vertoog dat vrijheid de mens geluk brengt. Als romanfiguur laat Marmontel (1723-1799) in 1767 de in 540 in ongenade gevallen Belisisarius (~504 - 565) aan het woord, en opponeert in feite tegen de intolerantie van Justinianus (482-565), weliswaar de initiator van de dwingend opgelegde CIC maar fanaticus en vervolger, onverdraagzaam, tegen Arianisten en monofysieten maar dezen werden wel geadopteerd. Absolutistisch caesaropapistisch waarmee met orthodoxie heidendom en ketterijen werd vervolgd.
Klaar is dat de clerus in Frankrijk elk spoortje vrijheidsbesef verwerpt maar Catharina in St.-Petersburg was danig enthousiast voor het beroemdste in de letterkunde geschreven Hoofdstuk XV (meer hoef je niet eens te lezen...).
Merkwaardig dat de hemelse zaligheid voor deugdzame heidenen met hun "natuurlijke wet" niet geblokkeerd is als ze een deugdzaam leven lijden. Zo een geluid hoor je niet veel maar Justinianus moest daar echt niets van hebben.
"In de immense ruimten van de dwaling is de waarheid slechts een punt.
Wie heeft ooit dit unieke punt bereikt?"
De natuurlijke wet is een deïstisch principe dat God in alle geesten licht de 1e waarheden, de 1e plichten en het onderscheid tussen goed en kwaad.
BeantwoordenVerwijderenEr is ook nog natuurlijk recht (Rousseau) en goddelijk recht.