Zij was al in gesprek met Engelsen, een verlegen man met glimlach zat naast haar. Eerst later hoorde ik dat ze behoedzaam is jegens mannen.
Toen geraakte ik met haar in een genoeglijk gesprek en vertelde ze mij misschien wat fabuleerzuchtig intiem over haar leven met tegenslagen. En de Engelsman trok zich diplomatiek terug.
Na afloop babbelden wij na op het plein en maakte ik van haar een foto; ze poseerde op een ondeugende manier.
 |
| Wil van de Brug 11-7-1981 |
Ze woonde Amsterdam-Oost niet ver van de spoorlijn. Mijn oude woning was vlakbij maar toen kende ik haar nog niet.
Geen zin hebbend te koken, kocht ze een maaltijd bij de Chinees voor haar en haar zoon. Ik wilde niet eten (ik heb maar een paar Chinezen als adresje) noch betalen (ik kende haar nauwelijks, een volgend keer was het geen probleem geweest) wat voor haar een reden was onmiddellijk afscheid te nemen.
De 11e juli 1981 heb ik nooit vergeten:
Met groeiende interesse
heb ik je glanzend mooie parels gadegeslagen
en zag soms de twee ondeugende zomervlinders
achter je fascinerende blousewaas gevangen.
Ik keek nog lang
naar je kleiner wordende fiere tred,
die in Delhi zo gewoon
en bij een vrouw als jij in Deli zo bijzonder.
Wellicht ben je werkelijk een profetes
uit Delphi, die immer glimlachend
mij schrijdend naderend, groeit en omarmt.
d'omgevende kamer verduistert
en twee tot innige samenspraak vervoert
samen!
AMSTERDAM, 12-7-1981
Geen opmerkingen:
Een reactie posten