De heer Herrema zat in 1975 36 dagen in gijzeling door leden van de IRA.
Hij kon en mocht niets doen maar denken staat vrij. Zo speelde onophoudelijk hij het eindspel schaak met paarden. Dit hield hem geestelijk fris en na afloop prees men zo een man met een ongekend sterk karakter.
Herrema overleed op 24 april 2020 (99).
Andere Tijden 29-4-2020
woensdag 29 april 2020
maandag 27 april 2020
77
77
Zevenenzeventig is:
De Engelenleeftijd.
Bron: Wiki
Zevenenzeventig is:
- het 22ste product van twee priemgetallen
- de som van drie kwadraten, 42 + 52 + 62
- de som van de eerste acht priemgetallen
- het aantal partities van het getal 12.[1]
- het grootste getal dat niet kan worden geschreven als de som van onderling verschillende getallen waarvan de reciproquen bij elkaar opgeteld 1 opleveren.[2]
- het aantal cijfers van het 12e perfecte getal.[3]
De Engelenleeftijd.
Bron: Wiki
 |
| Chambolle-Musigny |
 |
| Chambolle-Musigny |
 |
| Nuevo Mundi 2015 |
 |
| Carbelli 2016 |
 |
| Aromas de Chili 2015 |
 |
| Monplezy Plaisirs Interdits |
 |
| La Bandina 2012 |
 |
| La Bandina 2012 |
 |
| La Bandina 2012 |
 |
| Lavignone |
 |
| Vacqueyras 2006 |
woensdag 22 april 2020
Virginie Atsma-Jaakke is weg
Virginie Johanna Maria Atsma (haar meisjesnaam werd vaak genegeerd), woonde sinds 1977 in deze nette buurt. Een fragiele vrouw met dun rood haar. Zij was vaste bezoekster van de rooms-katholieke kerk De Krijtberg aan de Singel, met dien verstande dat zij de heilige mis om 9u30 bijwoonde die echter gevoerd wordt in de Nederlandse taal.
Zij is geboren in 1929 (geen typefout?) maar heeft een huwelijk gehad met een zowat een twintig jaar oudere man met de onvermijdelijke kans dat ze in 1988 weduwe worde.
Een energieke vrouw met een forse auto onder kenteken HZ LF14.
Deze auto speelt een niet onbelangrijke rol!
In de Krijtberg frequenteert Ans Schalkwijk, geb. 1943, die een religieuze achtergrond heeft, ooit noviet in een klooster maar toch een burgerlijk leven heeft gehouden. Een ongehuwde vrouw met stumperige omgang met de man. Veel kijken, weinig zeggen, ze durfde gewoon niet. Deze vrouw kwam wel steevast in de Latijnse mis (N.O.M.) van 11u des zondags. Doch haar moeder zat alleen thuis en kon gezien haar gebrekkig bewegingsapparaat niet zelfstandig naar de kerk. Deze vrouw, geb.1911, was sinds 1985 weduwe. Er werd gearrangeerd dat ze als vroom katholiek elke zondagochtend met de auto heen- en teruggebracht wordt van en naar haar woning aan de Postjesweg. Dat is me nogal een rit! Ans wachtte steevast voor de deur van de Krijtberg en zodra de auto aanhield ondersteunde ze stevigerwijs haar moeder; nadien ook tijdens de gang naar de H. Communie. Na de H. Mis gingen beiden wel naar de pastorie voor een koffie en dáár heb ik de bejaarde vrouw meermaals gesproken. Hartelijk, open en vlot pratend. Door en door volwassen te zeggen. In tegenstelling tot haar dochter Ans die een achtergebleven vrouw bleef: wel kijken maar niets durven. Het woord facultas kende ze niet. Maar wil je dan wel de door en door volwassenen? Er zijn er toch geweest die over hun vreselijke huwelijk spraken of over hun ontspoorde kind als bij mevr. Onel geb. 1938, (gehuwd Valderen) te Amstelveen. Weer het andere uiterste.
Bij Ans dus de reine ziel maar geenszins een gezonde vrouw.
Het verzekeringsmannetje Theunissen had wel discrete bewondering voor Ans als ze in een fleurige japon gekleed was maar is deze is een stijf figuur uit vroeger eeuwen. Eenmaal uitgestorven, voorgoed voorbij. Wat kan het katholicisme toch gedeformeerde mensen voortbrengen!
Voor deze familie Schalkwijk heeft Virginie de christelijke naastenliefde betracht de continuïteit in hun kerkelijk leven te doen betrachten waarvoor alle genade gewenst. De moeder stierf na 2000 waarna Ans geregeld een H. Misintentie liet regelen.
Virginie liep vaak in snelpas naar de tram om in de Krijtberg te repeteren voor het zangkoor om 9u30 dat zondagmorgen optrad. Dus bleef zij uren in de pastorie wat dus haar een vol weekeinde bracht! Dan nog taxiën. Zij werd niet meer gezien nà 2018.
Zij is geboren in 1929 (geen typefout?) maar heeft een huwelijk gehad met een zowat een twintig jaar oudere man met de onvermijdelijke kans dat ze in 1988 weduwe worde.
Een energieke vrouw met een forse auto onder kenteken HZ LF14.
Deze auto speelt een niet onbelangrijke rol!
In de Krijtberg frequenteert Ans Schalkwijk, geb. 1943, die een religieuze achtergrond heeft, ooit noviet in een klooster maar toch een burgerlijk leven heeft gehouden. Een ongehuwde vrouw met stumperige omgang met de man. Veel kijken, weinig zeggen, ze durfde gewoon niet. Deze vrouw kwam wel steevast in de Latijnse mis (N.O.M.) van 11u des zondags. Doch haar moeder zat alleen thuis en kon gezien haar gebrekkig bewegingsapparaat niet zelfstandig naar de kerk. Deze vrouw, geb.1911, was sinds 1985 weduwe. Er werd gearrangeerd dat ze als vroom katholiek elke zondagochtend met de auto heen- en teruggebracht wordt van en naar haar woning aan de Postjesweg. Dat is me nogal een rit! Ans wachtte steevast voor de deur van de Krijtberg en zodra de auto aanhield ondersteunde ze stevigerwijs haar moeder; nadien ook tijdens de gang naar de H. Communie. Na de H. Mis gingen beiden wel naar de pastorie voor een koffie en dáár heb ik de bejaarde vrouw meermaals gesproken. Hartelijk, open en vlot pratend. Door en door volwassen te zeggen. In tegenstelling tot haar dochter Ans die een achtergebleven vrouw bleef: wel kijken maar niets durven. Het woord facultas kende ze niet. Maar wil je dan wel de door en door volwassenen? Er zijn er toch geweest die over hun vreselijke huwelijk spraken of over hun ontspoorde kind als bij mevr. Onel geb. 1938, (gehuwd Valderen) te Amstelveen. Weer het andere uiterste.
Bij Ans dus de reine ziel maar geenszins een gezonde vrouw.
Het verzekeringsmannetje Theunissen had wel discrete bewondering voor Ans als ze in een fleurige japon gekleed was maar is deze is een stijf figuur uit vroeger eeuwen. Eenmaal uitgestorven, voorgoed voorbij. Wat kan het katholicisme toch gedeformeerde mensen voortbrengen!
Voor deze familie Schalkwijk heeft Virginie de christelijke naastenliefde betracht de continuïteit in hun kerkelijk leven te doen betrachten waarvoor alle genade gewenst. De moeder stierf na 2000 waarna Ans geregeld een H. Misintentie liet regelen.
Virginie liep vaak in snelpas naar de tram om in de Krijtberg te repeteren voor het zangkoor om 9u30 dat zondagmorgen optrad. Dus bleef zij uren in de pastorie wat dus haar een vol weekeinde bracht! Dan nog taxiën. Zij werd niet meer gezien nà 2018.
 |
| Askruisje door priester S.J. en diaken J.A.B Franse. |
Abonneren op:
Posts (Atom)